1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 109
تفسير 10. يونس آية 3
Number of verses: 109
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ 3
پروردگار شما، خداوندی است که آسمانها و زمین را در شش روز [= شش دوران‌] آفرید؛ سپس بر تخت (قدرت) قرار گرفت، و به تدبیر کار (جهان) پرداخت؛ هیچ شفاعت کننده‌ای، جز با اذن او نیست؛ این است خداوند، پروردگار شما! پس او را پرستش کنید! آیا متذکّر نمی‌شوید؟!

ترجمه
همانا پروردگارتان، خدایى است كه آسمان‏ها و زمین را در شش روز و دوران آفرید، سپس بر عرش استیلاء یافت (زمام امور را به دست گرفت). كار جهان را تدبیر و سامان دهى مى‏كند. هیچ شفاعت‏كننده‏اى جز با اذن او نیست. آن خداوند است كه پروردگار شماست، پس او را بپرستید. آیا پند نمى‏گیرید؟

نکته ها
مراد از شش روز، شش روزگار و شش مرحله ودوران در آفرینش است، و ممكن است مراد از آن، مدّتى برابر شش روز باشد.
«عَرش»، مركز تدبیر و كنایه از قدرت است. وقتى مى‏گویند: فلانى بر تخت نشست یا او را از تخت پایین كشیدند، یعنى به قدرت رسید یا بركنار شد. سلطه‏ى خداوند، هم پیش از آفرینش آسمان‏ها و زمین بر هستى بوده، «وكان عرشه على الماء» [204] ، هم پس از خلقت آنها، و پس از پایان جهان و در قیامت هم سلطه‏ى الهى بر همه‏ى هستى باقى است. «یحمل عرش ربّك یومئذٍ ثمانیة» [205]

امام صادق‏علیه السلام فرمود: عرش، مربّع است، زیرا كلماتى كه بناى اسلام بر آن است نیز چهار كلمه است: «سبحان‏اللّه والحمدللّه ولااله‏الااللّه واللّه‏اكبر». [206]


204) هود، 7.
205) الحاقه، 17
206) علل الشرایع، ص 398.

پيام ها
1- آفرینش جهان با برنامه‏ریزى و زمان بندى صورت پذیرفته است. «ستّة ایّام» (وقتى بر نظام هستى برنامه و تدبیر حاكم است، چگونه مى‏توان پذیرفت انسان كه گل سرسبد موجودات است، بى‏برنامه باشد؟!)
2- اوّل خداشناسى، سپس خداپرستى. «ان ربكم اللَّه الذى ... فاعبدوه»
3- هستى قانون‏مند و هدفدار است. لازمه‏ى تدبیر امر، عاقبت وهدف داشتن و قانون‏مند بودن است. «یدبّر الامر»
4- عبادت، سزاوار كسى است كه خلقت و تدبیر به دست اوست، نه دیگران. «خلق... یدبّر... ذلكم اللَّه ربّكم فاعبدوه»
5 - خداوند هستى را آفریده، «خَلق» ودر قبضه دارد، «استوى» وبا حكمت دائماً آن‏را اداره مى‏كند، «یدّبر» وبدون اذن او كسى را نفوذى نیست، «مامن‏شفیع» و توجّه به این حقایق، زمینه‏ى پیدایش روح بندگى وپرستش است. «فاعبدوه»
6- واسطه‏شدن هر موجودى باید از سوى خداوند تأیید شود. پس بى‏جهت بت‏ها را شفیع قرار ندهیم. «ما من شفیع الاّ من بعد باذنه»
7- الوهیّت از ربوبیّت جدا نیست. طاغوت‏ها مى‏كوشند خالق را خدا بدانند، ولى سیاستگذار ومدبّر را خودشان، ودین را از سیاست جدا بدانند. «اللَّه‏ربّكم»
8 - انسان آفریدگار خویش را باور دارد، تنها نیازمند تذكّر است.«افلاتذكّرون»

Copyright 2015 almubin.com