ترجمه
واگر پروردگارت مىخواست، (به اجبار) همهى مردم روى زمین یكجا ایمان مىآوردند. (اكنون كه سنّت خدا بر ایمان اختیارى مردم است،) پس آیا تو مردم را مجبور مىكنى تا ایمان آورند؟!
نکته ها
خداوند، هم قدرت دارد، هم حكمت و از قدرتش آنجا و آن گونه استفاده مىكند كه خلاف حكمت نباشد و چون حكمتش اقتضا دارد كه مردم آزاد باشند، هرگز با قدرت قهرى خود آنان را به ایمان اجبارى وادار نمىكند. امّا مشركان مىگفتند: «لو شاء اللّه ما اشركنا» [367] اگر خدا مىخواست ما مشرك نبودیم، پس شرك ما خواست خدا بوده است و ما بالاجبار مشرك شدهایم! این آیه مىتواند پاسخى به سخن آنان باشد كه اگر اراده خدا بر اجبار كردن است، چرا اجبار به انحراف و شرك كند و لااقل اجبار به هدایت و ایمان نكند!؟
367) انعام، 148.
پيام ها
1- ایمان بر مبناى انتخاب است، نه اجبار وتحمیل. «أفانت تكره»
2- پیامبر صلى الله علیه وآله از روى دلسوزى، براى ایمان آوردن مردم اصرار مىكرد. «افأنت تكره الناس حتى یكونوا مؤمنین»