1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 123
تفسير 11. هود آية 119
Number of verses: 123
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ 119
مگر کسی را که پروردگارت رحم کند! و برای همین (پذیرش رحمت) آنها را آفرید! و فرمان پروردگارت قطعی شده که: جهنّم را از همه (سرکشان و طاغیان) جنّ و انس پر خواهم کرد!

ترجمه
مگر كسى كه پروردگارت به او رحم كند، و (خداوند) براى همین (رحمت) مردم را آفرید، و فرمان پروردگارت صادر شده كه دوزخ را از جنّ و انس پر خواهد كرد.

نکته ها
بعضى گفته‏اند: معناى آیه این است كه مردم دائماً اختلاف دارند، مگر كسانى كه در سایه‏ى لطف ورحمت الهى، گرفتار اختلاف نشوند و خدا براى همین وحدت كلمه، آنان را آفرید.(146)
فلسفه‏ى آفرینش انسان، در آیات قرآن با عناوین مختلفى مطرح شده است:
در یك جا مى‏خوانیم: «و ما خلقت الجنّ و الانس الاّ لیعبدون»(147) كه دلیل آفرینش جنّ و انسان، عبادت آنها دانسته شده است.
در جاى دیگرى مى‏فرماید: «الذى خلق الموت و الحیاة لیبلوكم ایّكم احسن عملا»(148) یعنى خداوند، مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید.
و در آیه‏ى فوق نیز آمده است: «لذلك خلقهم» یعنى ما انسان‏ها را آفریدیم تا مشمول رحمت خویش نماییم.
در ظاهر به نظر مى‏رسد كه فلسفه‏ى آفرینش انسان، سه عنوان متفاوت یعنى: عبادت، آزمایش و رحمت است. امّا با كمى دقّت نظر متوجّه مى‏شویم كه هر سه موضوع داراى یك نقطه‏ى مشترك هستند و آن تكامل روحى و معنوى انسان‏هاست.
در آیه‏ى قبل آمد كه انسان آزاد است و در آخر این آیه مى‏فرماید: ما حتماً دوزخ را از انسان و جنّ پر مى‏كنیم. آنچه از جمع بین این دو آیه فهمیده مى‏شود، این است كه انسان در انتخاب راه آزاد است، ولى به خاطر پذیرش راه باطل، جهنّمى مى‏شود.
در روایات متعدّد آمده است كه نمونه‏ى روشن اختلاف مردم، مسأله‏ى رهبرى معصوم است كه طبیعتاً به جز آن گروه كه مشمول رحمت الهى و در خط اهل‏بیت‏علیهم السلام  و پیشوایان معصوم قرار گرفته‏اند، بقیه‏ى مردم منحرف شده‏اند.(149)
امام صادق‏علیه السلام فرمود: خدا انسان را آفرید تا كارهایى انجام دهد و مستحقّ رحمت شود.(150)


146) تفسیر اطیب‏البیان.
147) ذاریات، 56.
148) ملك، 2.
149) تفسیر كنزالدقائق.
150) تفسیر نورالثقلین ؛ توحید صدوق، ص 403.

پيام ها
 1- تنها راه برچیده شدن اختلافات، لطف و رحمت الهى است.«الاّ مَن رحم ربّك»
 2- عامل وحدت، فقط امدادهاى الهى است و محورهاى دنیوى و مادّى، امورى فانى، مقطعى، یك بعدى و خیالى‏اند.«الاّ مَن رحم ربّك»
 3- فلسفه‏ى خلقت بشر، پذیرش و دریافت رحمت الهى است.«و لذلك خلقهم»
 4- خداوند قوانین و سنّت‏هایى را بر خود لازم كرده است.«و تمّت كلمة ربك»
 5 - قهر حتمى الهى، بعد از لطف او و فرستادن انبیا و كتب و موعظه و هشدار و مهلت دادن مطرح است.«رحم ربك... لاملأنّ جهنّم»
 6- خداوند با قرار دادن فطرت و عقل از درونِ انسان و ارسال انبیا و كتب آسمانى از بیرون، حجّت را بر مردم تمام كرده است«و تمّت كلمة ربّك»
 7- جهنّم محدودیّت دارد.«لاملأنّ جهنّم»
 8 - جنّ نیز مانند انسان، داراى تكلیف و كیفر وپاداش است. «من الجنّة والناس»

Copyright 2015 almubin.com