بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَالضُّحَىٰ
1
قسم به روز در آن هنگام که آفتاب برآید (و همه جا را فراگیرد)،
[تفسیر]
وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ
2
و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گیرد،
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ
3
که خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است!
وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ
4
و مسلّماً آخرت برای تو از دنیا بهتر است!
وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ
5
و بزودی پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوی!
أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ
6
آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟!
[تفسیر]
وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ
7
و تو را گمشده یافت و هدایت کرد،
وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ
8
و تو را فقیر یافت و بینیاز نمود،
فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ
9
حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن،
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ
10
و سؤالکننده را از خود مران،
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ
11
و نعمتهای پروردگارت را بازگو کن!