ترجمه
(نوح گفت:) همانا اگر خداوند اراده كند، آن را بر سر شما خواهد آورد و شما قدرت خنثى كردن (و مقاومت در برابر) آن را نخواهید داشت.
و اگر خداوند بخواهد شما را (به خاطر عدم لیاقت) گمراه سازد، (دیگر) نصیحت من به حال شما سودى نخواهد داشت، هر چند بخواهم براى شما خیرخواهى كنم. او پروردگار شماست و (شما) بسوى او بازخواهید گشت.
نکته ها
كلمهى «نُصح» به كار یا كلامى گفته مىشود كه به قصد اصلاح و از روى اخلاص باشد وكلمهى «غَىّ» به جهلى گفته مىشود كه ناشى از اعتقاد فاسد باشد. فرق میان «اضلال» و«اغواء»، آن است كه ضالّ هدف را مىداند، ولى راه را گم كرده، امّا در اغواء، مقصد وهدف، هر دو را گم كرده است.
نسبت اضلال و اغواء به خداوند، از باب كیفر لجاجت و فساد اخلاق گمراهان است، نه آنكه خداوند از ابتدا و بدون مقدّمه كسى را گمراه كند. «و ما یضلّ به الاّ الفاسقین»(50)
پيام ها
1- پیامبر مأمور ابلاغ است وكیفر و مجازات گمراهان بدست خداست. «انّما یأتیكم به اللّه»
2- هیچ امرى خداوند را مجبور بر كارى (حتّى پس از تهدیدهاى او) نمىكند. «ان شاء»
3- كفّار نه مىتوانند از نزول عذاب جلوگیرى كنند و نه مىتوانند خود را از آن برهانند. «ما انتم بمعجزین»
4- انبیا دلسوز مردمند. «نصحى»
5 - اراده خداوند، غالب بر تمام ارادههاست. «و لاینفعكم نصحى ... ان كان اللّه یرید ان یغویكم» (حتّى تأثیر سوز و سخن و نصیحت پیامبر، به خواست اوست)
6- هدایت یا گمراهى مردم، از مدار ارادهى الهى خارج نیست. «یرید ان یغویكم»
7- اغواى گمراهان پس از لجاجت و درخواست عذاب، «فأتنا بما تعدنا» پرتوى از ربوبیّت الهى است. «ان یغویكم هو ربّكم»
8 - نپذیرفتن نصایح انبیا، قهر الهى است. «لاینفعكم نصحى... الیه ترجعون»
9- برفرض در دنیا مجازات نشویم، سر و كار ما در قیامت با خداوند است. «هو ربّكم و الیه ترجعون»
10- بازگشت به سوى خداوند اجبارى است. «الیه تُرجعون» نه «تَرجعون»