1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 123
تفسير 11. هود آية 48
Number of verses: 123
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ 48
(به نوح) گفته شد: «ای نوح! با سلامت و برکاتی از ناحیه ما بر تو و بر تمام امتهایی که با تواند، فرود آی! و امتهای نیز هستند که ما آنها را از نعمتها بهره‌مند خواهیم ساخت، سپس عذاب دردناکی از سوی ما به آنها می‌رسد (، چرا که این نعمتها را کفران می‌کنند!)»

ترجمه
به نوح خطاب شد: (اینك) با سلامى از جانب ما و بركاتى برتو و بر تمام امّت‏هایى كه با تو هستند، فرود آى، و بزودى امّت‏هایى (از نسل همین نجات یافتگان) را از نعمت‏ها برخوردار خواهیم ساخت، (امّا) سپس (به خاطر غفلت و كفر و گناه،) عذابى دردناك از طرف ما به آنان خواهد رسید.

نکته ها
دستور «هبوط»، هم درباره‏ى حضرت آدم‏علیه السلام و هم در مورد حضرت نوح‏علیه السلام آمده و به دنبال آن، مردم به دو دسته‏ى مؤمن و كافر تقسیم شده‏اند.
  منظور از «امّت‏هایى» كه با نوح بودند، یا هر نفر از همراهان آن حضرت است كه بعدها سر سلسله قبیله‏اى شدند و یا اینكه مراد، هر كدام از مؤمنانى است كه سوار كشتى شده و از یك قبیله‏اى بودند.

پيام ها
 1- زندگانى پس از آن سیل‏فراگیر، با دوخطر عمده روبرو بود، یكى آلودگى‏ها و تلاقى‏بودن زمین كه با كلمه‏ى «سلام» و وعده‏ى سلامتى بر طرف شد و دیگر نابودى انواع گیاهان كه با وعده بركات تأمین گردید. «سلام منّا وبركات علیك »
 2- اگر چه خداوند در مواردى موعظه مى‏كند، هشدار مى‏دهد و یا حتّى فرزند بى‏دین را در مقابل چشمان پدر غرق مى‏سازد، امّا در جاى خود، سلام و بركات خویش را نیز نثار مى‏كند. «سلام منّا و بركات علیك »
 3- آنچه مؤمن از نعمت‏هاى الهى دریافت مى‏كند، سلامت و بركت است، ولى دریافت كافر از نعمت‏ها جنبه‏ى متاع بودن آن است، پس هر متاع و كامیابى، نعمت و بركت نیست، بلكه نعمت، آن دریافتى است كه عاقبت خوب هم داشته باشد. «سلام منّا و بركات»
 4- خداوند متاع دنیا را از كفّار دریغ نمى‏كند. «سنمتّعهم ثمّ یمسّهم»
 5 - این سنّت خداوندى است كه ابتدا نعمت و مهلت مى‏دهد، سپس به پاداش یا كیفر مى‏رساند. «سنمتّعهم ثمّ یمسّهم»
 6- مهر و قهر، هر دو از اوست. «سلام منّا... یمسّهم منّا»
 7- خداوند نوح را به پدید آمدن جامعه‏ها و امّت‏هایى كافر، از نسل مؤمنانى كه سوار كشتى شدند، خبر داد. «و اُمم سنمتّعهم ثمّ یمسّهم منّا عذاب الیم»

Copyright 2015 almubin.com