ترجمه
(امّا مردم مدین در جواب) گفتند: اى شعیب! آیا نمازت به تو فرمان مىدهد كه (به ما بگویى) آنچه را كه پدرانمان مىپرستیدند رها كنیم؟ (و) یا اینكه (نتوانیم) آن گونه كه خود مىخواهیم، در اموالمان تصرّف كنیم؟! تو كه مرد بردبار و فهمیدهاى هستى! (این چه توقّعى است كه از ما دارى؟)
پيام ها
1- همهى انبیاعلیهم السلام با مخالفانى روبرو بودهاند. «قالوا یا شعیب ...»
2- نماز، در ادیان گذشته نیز بوده است. «أصلوتك»
3- نماز، بارزترین نمود آئین شعیب بوده است. «أصلوتك»
4- نماز واقعى، انسان را به ارشاد دیگران و امر به معروف و نهى از منكر آنها وامىدارد. «أصلوتك تأمرك ان نترك»
5 - تقلید از نیاكان، درمقابل دلیل ونصّ، سرچشمهى بسیارى از انحرافات است. «یعبد آباؤنا»
6- دین، نه از سیاست جداست و نه از اقتصاد. «أصلوتك...نترك ...فى اموالنا»
7- راه انبیا، مانع از آزادى بىقید و شرط است. «نفعل فى اموالنا ما نشاء»
8 - مالكیّت بر چیزى، دلیل جواز بر هر نوع مصرف كردن آن نیست. «نترك... ان نفعل فى اموالنا ما نشاء» (در قوانین شعیب، قانون كنترل مصرف بوده است)
9- تجلیل و ستایش مخالفان از ما، گاهى به خاطر سكوت ونگفتن حقّ است. «انّك لانت الحلیم الرشید»
10- تعریف وتمجید مخالفان، گاهى جنبهى استهزا دارد. «لانت الحلیم الرشید»