1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 111
تفسير 12. يوسف آية 8
Number of verses: 111
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ 8
هنگامی که (برادران) گفتند: «یوسف و برادرش [= بنیامین‌] نزد پدر، از ما محبوبترند؛ در حالی که ما گروه نیرومندی هستیم! مسلّماً پدر ما، در گمراهی آشکاری است!

ترجمه
آنگاه كه (برادران او) گفتند: همانا یوسف و برادرش (بنیامین) نزد پدرمان از ما كه گروهى نیرومند هستیم محبوب‏ترند. همانا پدرمان (در این علاقه به آن دو) در گمراهى روشنى است.

نکته ها
«عُصبة» به گروه متحد و قوى مى‏گویند زیرا با وحدت و همبستگى همچون «اعصاب» یك بدن، از همدیگر حمایت مى‏كنند.
دو نفر از پسران حضرت یعقوب، (یوسف و بنیامین) از یك مادر و بقیه از مادرى دیگر بودند. علاقه پدر به یوسف، به دلیل خردسال بودن یا به دلیل كمالاتى كه داشت، موجب حسادت برادران شده بود. آنها علاوه بر حسادت با گفتن: «و نحن عصبة» نشان دادند كه دچار غرور و تكبّر شده و در اثر این غرور و حسد، پدر را متّهم به اشتباه و انحراف در مهر ورزى به فرزندان مى‏كنند.
افرادى در جامعه، به جاى آنكه خود را بالا ببرند، بزرگان را پایین مى‏آورند. چون خود محبوب نیستند، محبوب‏ها را مى‏شكنند.
فرق است میان تبعیض و تفاوت. تبعیض؛ برترى دادن بدون دلیل است. ولى تفاوت؛ برترى بر اساس لیاقت است. مثلاً نمره‏هاى یك معلّم، تفاوت دارد، ولى این تفاوت حكیمانه است، نه ظالمانه.
علاقه‏ى حضرت یعقوب به یوسف، حكیمانه بود نه ظالمانه، ولى برادران یوسف، این علاقه را بى‏دلیل پنداشتند و گفتند: «انّ ابانا لفى ضلال مبین»
گاهى علاقه زیاد، سبب دردسر مى‏شود؛ یعقوب، یوسف را خیلى دوست داشت و همین امر موجب حسادت برادران و افكندن یوسف در چاه شد. چنانكه علاقه زلیخا به یوسف، به زندانى شدن یوسف انجامید.
لذا زندان‏بان كه شیفته اخلاق یوسف شده بود، وقتى به او گفت: من تو را دوست دارم. یوسف گفت: مى‏ترسم این دوستى نیز بلائى بدنبال داشته باشد.(30)


30) تفسیر الستّین الجامع.

پيام ها
 1- حسادت موجب مى‏گردد افراد بزرگسال سن و شخصیّت خود را فراموش كرده و با كودكان كینه توزى كنند. (با توجّه به اینكه یوسف كوچك‏تر بود، بزرگترها به او حسادت ورزیدند) «لیوسف... احبّ الى ابینا»*
 2- اگر فرزندان احساس تبعیض كنند، آتش حسادت در میان آنان شعله‏ور مى‏شود. «احبّ الى ابینا منّا»
 3- عشق وعلاقه به محبوب شدن، در نهاد هر انسانى وجود دارد. انسان‏ها از كم‏توجّهى وبى‏مهرى به خود، رنج مى‏برند. «احبّ الى ابینا»
 4- حضرت یعقوب به همه فرزندان محبّت داشت. «احبّ الى ابینا منّا» (برادران مى‏گفتند: یوسف محبوب‏تر است، یعنى ما نیز محبوب هستیم)*
 5 - زور وقدرت، محبّت نمى‏آورد. (برادران قدرت داشتند، ولى محبوب نبودند) «لیوسف... احبّ... و نحن عصبة»
 6- با هم بودن موجب احساس نیرومندى و قدرت مى‏شود. «نحن عصبة»*
 7- گروه‏گرایى، اگر بدون رهبرى صحیح و خداپسندانه باشد، عوامل سقوط را سریعتر فراهم مى‏كند. («و نحن عصبة» نشان انسجام است، ولى انسجامى رها وبدون رهبرى صحیح)*
 8 - انسان براى ارتكاب خطا و گناه، اوّل خود را توجیه و كار خود را تئوریزه مى‏كند. (برادران هم خود را متّحد و قوى مى‏دانند، «و نحن عصبة» و هم پدر را منحرف، «انّ ابانا لفى ضلال» و با این دلیل، حسادت خود را توجیه مى‏كنند.)*
 9- جوانان نوعاً خود را عقل كل دانسته و به نظرات پدران كمتر اهمیّت مى‏دهند. «نحن عصبة انّ ابانا لفى ضلال مبین»*
 10- احساس قدرت و نیرومندى، عقل را كور مى‏كند. «نحن عصبة انّ ابانا لفى ضلال مبین»*
 11- معیارهاى نادرست، نتایج نادرست به دنبال دارد. (اگر معیار فقط قدرت و تعداد شد، نتیجه‏اش نسبت انحراف به اقلّیت مى‏شود.) «انّ ابانا لفى ضلال مبین»*
 12- خودخواهان عوامل ناكامى را به جاى آن كه در خود جستجو كنند به دیگران نسبت مى‏دهند. «انّ ابانا لفى ضلال مبین» (به جاى آنكه بگویند ما حسودیم، گفتند: پدر ما منحرف است)*
 13- حسادت، مرز نبوّت واُبوّت (پیامبرى وپدرى) را نیز مى‏شكند و فرزندان به پیامبرى كه پدرشان است، نسبت انحراف و بى‏عدالتى مى‏دهند. «انّ ابانا لفى ضلال مبین»
 14- غفلت انسان ممكن است به جایى برسد كه در عین انحراف و خطاكارى خود دیگران را خطاكار قلمداد كند. (برادران یوسف به جاى آنكه خود را حسود و توطئه‏گر بدانند، پدر را منحرف دانستند) «انّ ابانا لفى ضلال مبین»*

Copyright 2015 almubin.com