ترجمه
تنها خواندن او حق است و كسانى را كه (مشركان) جز او مى‏خوانند هیچ پاسخشان نمى‏گویند، مگر مانند كسى كه دو دستش را به سوى آب گشوده تا آنرا بدهانش رساند و حال آنكه نخواهد رسید و دعا و خواست كافران (از غیر خدا) جز در گمراهى (وبه هدر رفتن و انحراف) نیست.

نکته ها
دعوت به پرستش خداى ودورى از توجّه به دیگران و تنها او را مؤثر دانستن، بارها در قرآن تذكّر داده شده است. از جمله: اگر انسان، تنها از من درخواست كند، من حتماً او را پاسخ مى‏دهم. «اجیب دعوة الداّع اذا دعان»(31) امّا اگر به سراغ دیگران رفت و از آنها حاجت خواست، بداند آنها نمى‏شنوند و اگر هم بشنوند اجابت نمى‏كنند. «ان تدعوهم لایسمعوا و لو سمعوا دعائكم ما استجابوا لكم»(32)
انسانِ محدود در زندگى پرحادثه دنیا نیازمند پناهگاهى مطمئن است، انبیا پناهگاه واقعى را به او معرّفى مى‏كنند، «له دعوة الحق» امّا كمك‏هاى دیگران (طاغوت‏ها) یا براى استحمار یا استثمار یا تبلیغات وحفظ موقعیّت خود و یا... مى‏باشد و در واقع آنچه براى آنها مطرح نیست، انسان است.
انسان، فطرتاً تشنه حقّ و خواستار حقیقت است «لیبلغ فاه» ولى راه وصول به آن را گم مى‏كند. امّا جز ایمان به خدا و عشق و انس به او و دعا و درخواست از او، هیچ چیز دیگرى انسانِ بى‏نهایت طلب را سیراب نمى‏كند. «و ما هو ببالغه» چرا كه غیر از اللَّه هر چه باشد سراب است و دعا از غیر او بیهوده.

پيام ها
1- جز خدا به سراغ دیگران نروید كه از غیر او هیچ كارى ساخته نیست. «لایستجیبون لهم بشى‏ءٍ»
 2- سرچشمه‏ى شرك مردم، تصوّرات و خیالات باطل آنهاست. «كباسط كفیّه الى الماء... و ما هو ببالغه»
 3- هركس خالصانه خدا را بخواند، با دست پر برمى‏گردد. دست خالى برگشتن به خاطر توجّه به غیر خداست. «له دعوة الحق... و ما دعاء الكافرین الاّ فى ضلال»