ترجمه
و هر كه در آسمانها و زمین است، خواه ناخواه با سایههاشان بامدادان و شامگاهان، براى خدا سجده مىكنند.
نکته ها
«مَنْ» براى موجود عاقل بكار مىرود و «ما» براى غیر آن، امّا در آیات دیگر مشابه این آیه با «ما» آمده است، مثل آیه «وللّه یسجد ما فىالسّموات و ما فىالارض»(33)، لذا مىتوان نتیجه گرفت كه مراد از این آیه نیز سجدهى همه موجودات است، خصوصاً كه «ظلال» نیز مطرح شده كه ناگفته پیداست سایه، عقل ندارد.
شاید منظور از سجده كردنِ سایهها حالت افتادن سایه بر زمین باشد، نظیر تشبیهى كه در فارسى مىآوریم: سرو سواره مىرود، غنچه پیاده مىرسد.
«آصال» جمع «اُصُل» وآن جمع «اصیل» از مادهى «اصل» به معنى انتها وآخر روز است.
پيام ها
1- هستى، مطیع و ساجد خداوند است، چرا ما نباشیم؟ «و للَّه یسجد من...»
2- سجده، مخصوص خداست. «وللَّه یسجد»
3- مؤمنین با میل و رغبت سجده مىكنند، ولى دیگران بخاطر نیاز، مجبور به تواضع و تذلّل مىشوند. «طوعاً و كرهاً»
4- اگر موجودى خدایى شد، عوارض وآثار آن هم در خط خدا قرار مىگیرد.«ظلالهم»
5- سجدهى موجودات دائمى است. «یسجد... بالغدو و الاصال»