ترجمه
كسانى كه ایمان آورده و كارهاى شایسته انجام دادهاند خوشا بحالشان و سرانجام نیكویى دارند.
نکته ها
مردم چهار دستهاند:
الف: مؤمن، كسانىكه هم ایمان دارند و هم اعمالشان صالح است.
ب: كافر، كسانىكه ایمان ندارند و در ظاهر نیز اظهار ایمان نمىكنند.
ج: فاسق، كسانىكه ایمان دارند، ولى اعمالشان صالح نیست.
د: منافق، كسانىكه ایمان ندارند، ولى به ظاهر اظهار ایمان مىكنند.
«طوبى» یا مصدر است مثل «بُشرى» و یا مؤنث «اطیب» به معناى بهترین است. در آیه مصداق خاصى براى (بهترین) بیان نشده تا شامل همه بهترینها شود. و شاید روایاتى كه مىگوید: طوبى درختى است كه ریشه آن در خانه پیامبرصلى الله علیه وآله وعلىعلیه السلام وشاخههاى آن بر سر مؤمنان سایه افكنده،(163) مثال و تجسمى باشد از اینكه همه پاكىها و خیرات در گرو اتصال به رهبران آسمانى است.
وقتى كوتهفكران به پیامبرصلى الله علیه وآله انتقاد كردند كه چرا این همه فاطمه زهراعلیها السلام را مىبوسى؟ حضرت فرمود: زمانى كه در شب معراج مرا به بهشت بردند، من از میوه درخت طوبى خوردم و وجود فاطمه از آن نشأت گرفت و پدید آمد ومن هرگاه مشتاق بوى بهشت مىشوم دخترم فاطمه را بو مىكنم.(164)
كامیابى افراد بىایمان و بدور از عمل صالح، عمق و تداوم ندارد. چنانكه حضرت على علیه السلام مىفرماید: «لاخیر فى لذّة من بعدها النّار»(165) در لذّتى كه بعد از آن آتش باشد، خیرى نیست.
پيام ها
1- زندگى شیرین دنیوى و عاقبت نیكوى اخروى در سایه ایمان و عمل صالح است. «الذین آمنوا... طوبى لهم و حسن ماب»
2- كامیابىهاى دنیوى در صورتى ارزش دارد كه همراه عاقبت اخروى باشد نه آنكه مانع آن گردد. «طوبى لهم و حسن ماب»