ترجمه
پیامبرانشان در جوابشان گفتند: (آرى) ما جز بشرى مثل شما نیستیم، ولى خداوند بر هركس از بندگانش كه بخواهد منّت مىگذارد (و او را بر مردم مبعوث مىكند) و ما را نرسد كه جز با اذن خداوند، براى شما معجزهاى بیاوریم، پس مؤمنان باید تنها بر خداوند توكّل نمایند.
نکته ها
گرچه در این آیه مىفرماید: خداوند بر هر كس بخواهد منّت گذاشته، او را پیامبر قرار مىدهد، ولى خداى حكیم مىداند كه چه كسى ظرفیّت و لیاقت این مسئولیّت بزرگ را دارد. «اللَّه اعلم حیث یجعل رسالته»(11) خدا بهتر مىداند كه رسالت خود را كجا قرار دهد.
كفّار و مشركان با انبیا دو حرف داشتند:
1. شما انسانهایى مثل ما هستید.
2. معجزهاى را كه ما پیشنهاد مىكنیم براى ما بیاورید.
در این آیه، پاسخ این دو حرف آمده است: امّا این كه ما انسانى همانند شما هستیم قبول داریم، ولى خداوند بر ما منّت گذاشته و به ما وحى كرده است، امّا این كه معجزهى ما به دلخواه شما باشد، این نمىشود، زیرا ما حقّ نداریم بدون اذن خداوند، معجزهاى بیاوریم.
11) انعام ،124.
پيام ها
1- گرچه انسانها همه در شكل و ظاهر یكسانند، اما دلیل بر این نیست كه در باطن و معنویت نیز یكسانند. «ان نحن الاّ بشر مثلكم ...»
2- الگوها و مربیّان باید با تربیت پذیران، در شرایط همسان باشند. (آنچه نقطهى قوّت انبیا است ، در نظر بعضى نقطهى ضعف بود. اگر پیامبران از خود انسانها و داراى نیازها و غرایز و مشكلات انسانى نبودند نمىتوانستند مربى و الگوى انسانها واقع شوند.) «بشر مثلكم»
3- پیامبران، در باره خود غلوّ نمىكردند و مىگفتند: ما انسانى مثل شما هستیم. «ان نحن الاّ بشر مثلكم»
4- مقام نبوّت، هدیه و منّت الهى است. «یمُنّ»
5- معجزه به امر خداست، نه خواست مردم. (حتّى اگر مردم توقع معجزه نداشته باشند، انبیا آن را مىآورند) «الاّ باذن اللَّه»
6- توكّل، لازمهى ایمان است. «فلیتوكّل المؤمنون»
7- مؤمن، از عناد و انكار مخالفان خسته نمىشود و با توكّل بر خداوند راهش را ادامه مىدهد. «وعلى اللَّه فلیتوكّل المؤمنون»