ترجمه
و (پیامبران ومومنان) در انتظار فتح و پیروزى بودند، و(لى) تمام ستمگران لجوج محروم ماندند.
عاقبتِ این (ستمگران لجوج) دوزخ است، و از آبى بدبو و چركین نوشانده مىشوند.
نکته ها
«وراء» به معناى عاقبت و پایان است، چنانكه در فارسى نیز مىگوییم: پشت سر این غذا مریضى است.(18)
همهى انبیا در انتظار پیروزى بودند. نوح مىگوید: «اَنّى مغلوب فانتصر»(19) خداوندا! من مغلوبم، كمكى برسان. سایر انبیا نیز از خداوند فتح و پیروزى مىخواستند: «ربّنا افتح بیننا و بین قومنا بالحقّ و انت خیر الفاتحین»(20) پروردگارا! میان ما و قوم ما به حقّ حكم كن، كفّار نیز به مسلمانان مىگفتند: شما كه مىگویید ما در روزى پیروز خواهیم شد، پس آن روز كى فرا مىرسد؟ «مَتى هذا الفتح»(21) این جاست كه قرآن كریم در آیات بسیارى از پیروزى پیامبران و نابودى كافران و عذاب آنان سخن مىگوید و با قاطعیّت به كفّار اعلام مىكند كه آن روز به زودى فرا مىرسد.
نوشیدنىهاى دوزخیان در قیامت سوزنده است نه سیراب كننده:
الف: «سُقُوا ماءً حمیماً فقطّع امعاءهم»(22) از آب جوشانى نوشانده مىشوند كه درون آنها را قطعه قطعه مىكند.
ب: «یغاثوا بماءٍ كالمُهل یشوى الوجوه»(23) از آبى همچون مس گداخته پذیرایى مىشوند، كه حرارت آن صورتها را كباب مىكند.
اما اهل بهشت در كنار نهرهایى از آب گوارا زندگى مىكنند و از شیر و عسل مصفّا كه از طرف خداوند براى آنان آماده شده است استفاده مىكنند و از همهى نعمتهاى الهى بهرهمندند. «و سقاهم ربّهم شراباً طهوراً»(24)
در تاریخ آمده است: یكى از ستمگران بنىامیّه به نام «ولیدبنیزید بن عبدالملك» روزى براى آگاه شدن از آیندهاش، قرآن را باز كرد و چشمش به این آیه «واستفتحوا...» افتاد، عصبانى شد و قرآن را پاره كرد و شعرى به این مضمون سرود: اى قرآن! تو مرا جبّار عنید مىدانى و تهدیدم مىكنى؟ آرى، من همان جبّار عنیدم. من امروز تو را پاره مىكنم، تا در قیامت گواهى دهى كه ولید مرا پارهپاره كرد.(25)