ترجمه
این (قرآن) پیامرسا و ابلاغى براى مردم است تا به وسیلهى آن، هشدار یابند و بدانند كه همانا او معبودى یكتاست و تا خردمندان پند گیرند.
نکته ها
آخرین آیهى سورهى ابراهیم و اوّلین آیهى آن، دربارهى نقش قرآن و رسالت آن در هدایت مردم است. در آیهى اوّل خواندیم: «كتاب انزلناه الیك لتخرج الناس من الظلمات الى النور»و در این آیه مىخوانیم: «هذا بلاغ للناس...» از طرفى همانگونه كه قرآن بلاغ است پیام رسان آن نیز بلاغ است، چنانكه در آیهى 54 سوره نور آمده، «ما على الرسول الا البلاغ»
پيام ها
1- قرآن مایهى تبلیغ است ومبلّغین باید مایهى تبلیغى خود را از قرآن بگیرند.«هذا بلاغ»
2- قرآن، كتاب توحید است و از قرآن باید مُوحّد ساخته شود. «هذا بلاغ ... لیعلموا انّما هو اله واحد»
3- ابلاغ به تنهایى كافى نیست، انذار نیز لازم است. (آرى هدفِ تبلیغ، انذار است.) «ولینذروا»
4- دانستن كافى نیست، توجه و تذكّر نیز لازم است. «لیعلموا لیذكّر»
5- اُنس با قرآن، هم معرفت و شناخت و دید به انسان مىدهد. «لیعلموا» و هم با تذكر و پند، آدمى را به اعمال خیر تشویق مىكند. «لیذكّر»
6- قرآن، براى عموم مردم ابلاغ است، امّا تنها صاحبان عقل متذكّر مىشوند و از آن پند مىگیرند. «ولیذكّر اولوا الالباب» آرى اگر به رهنمودهاى قرآن با جان ودل توجّه كنیم، انسان موّحد و متذكّرى مىشویم. انشاء اللَّه
سیماى سورهى حجر
این سوره داراى 99 آیه است و به گفته مشهور پنجاه ودومین سوره مىباشد كه قبل از هجرت در مكه بر پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله نازل شده است. «حجر» نام شهرى است كه قوم حضرت صالح در آن زندگى مىكردند و نام این سوره از آیه هشتاد آن كه درباره قوم صالح است، گرفته شده است. «كذّبت اصحاب الحجر المرسلین» و بیشتر مطالب این سوره در مورد تهمت و تمسخر كفّار نسبت به قرآن و پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله و دستور به صبر و گذشت نسبت به آنهاست و یك نوع دلدارى و تسلیت، در برابر فشار هجوم مخالفان، بعد از وفات حضرت خدیجه و حضرت ابوطالب براى پیامبر عزیز مىباشد.