1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 52
تفسير 14. إبراهيم آية 9
Number of verses: 52
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ ۛ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ ۛ لَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا اللَّهُ ۚ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّوا أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُوا إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ 9
آیا خبر کسانی که پیش از شما بودند، به شما نرسید؟! «قوم نوح» و «عاد» و «ثمود» و آنها که پس از ایشان بودند؛ همانها که جز خداوند از آنان آگاه نیست؛ پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند، ولی آنها (از روی تعجّب و استهزا) دست بر دهان گرفتند و گفتند: «ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید، کافریم! و نسبت به آنچه ما را به سوی آن می‌خوانید، شکّ و تردید داریم!»

ترجمه
آیا خبر كسانى كه قبل از شما بودند، (مثل خبر غرق شدن) قوم نوح و (طوفان قوم) عاد و (صاعقه‏ى قوم) ثمود و كسانى كه بعد از آن‏ها بودند، به شما نرسیده است؟ همان‏ها كه جز خداوند از (آمار و تعداد تلفات) آن‏ها آگاه نیست، پیامبرانشان همراه با معجزات به سراغشان آمدند، ولى آن‏ها دست‏هایشان را در دهانشان مى‏گذاشتند (یعنى ساكت شوید و ما را موعظه نكنید) و مى‏گفتند: ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‏اید، كفر مى‏ورزیم و ما از آنچه شما ما را به آن دعوت مى‏كنید، در شكّ و تردید هستیم.

نکته ها
این آیه یكى از مصادیق تذكر و توجّه به «ایّام‏اللَّه» است كه در آیه‏ى پنجم این سوره مطرح شد. «و ذكرهم بایام اللَّه»
به گفته شیخ طوسى در تفسیر تبیان، شك با ریب فرق دارد. شك، تردید طبیعى است ولى ریب، شكى است كه با سوء ظنّ و تهمت همراه باشد.
شكى كه زمینه تحقیق و قبول حقیقت شود، شكّ سازنده و مفید است، ولى شكّى كه در برابر بیّنات و معجزات مطرح است، همان لجاجت و شكّ مخرّب و باز دارنده‏ى انسان از پذیرش حقّ است. «لفى شكّ ... الیه مُریب»
جمله «فردّوا ایدیهم فى افواههم» را مى‏توان به چند صورت معنا كرد:
الف: مخالفان با گذاشتن دست بر دهان حقگویان، صداى آنان را در گلو خفه مى‏كردند. ب: معجزات ودلایل انبیا به قدرى محكم بود كه گویا دست مردم را گرفته بردهانشان گذاشتند، كنایه از اینكه زبان مردم در برابر حق، بسته شد و حرفى براى گفتن نداشتند. ج: مخالفان انبیا از شدت خشم، انگشتان خود را گاز مى‏گرفتند.
د: مخالفان انبیا، در حضور پیامبر دستان خود را بر دهانشان قرار مى‏دادند. كنایه از اینكه ساكت شوند و موعظه‏اى نكنند.

پيام ها
1- از سوى خداوند سنت‏ها وقوانین ثابتى بر تاریخ و جامعه حاكم است، كه آشنایى با قسمتى از تاریخ مى‏تواند درس عبرتى براى قسمت دیگر باشد. «الم یأتكم..»
2- قسمت‏هایى از تاریخ بشر مجهول وناشناخته است. «لایعلمهم الااللَّه»
3- همه‏ى انبیا معجزه داشته‏اند. «جائتهم رسلهم بالبینات»
4- كفّار تنها مخالف شخص انبیا نبودند، بلكه با مكتب آنان مخالف بودند. «كفرنا بما اُرسلتم به»
5- شك كفار در حقانیت دین، ناشى از مقام تحقیق نیست، بلكه منشا آن بدبینى و لجبازى است. «شك... مریب»

Copyright 2015 almubin.com