ترجمه
وهرگاه به آنان گفته شد: پروردگارتان چه نازل كرده؟ گفتند افسانههاى پیشینیان.
نکته ها
كلمه «اساطیر» یا جمعِ «اُسطوره» به معناى حكایات و افسانههاى خرافى است كه به صورت مكتوب درآمده باشد، و یا جمع «اَسطار» به معناى سطرهایى كه از روى كتب پیشین، نسخهبردارى شده باشد. در قرآن این كلمه، نُه بار از زبان كفّار نقل شده كه در همهى موارد همراه كلمهى «اوّلین» است، یعنى آنها مىگفتند: این حرفها تازگى ندارد، بلكه همان بافتههاى پیشینیان است.
بعضى جامعهشناسان امروز نیز مذهب را زاییده جهل و خرافه مىدانند، كه شاید این حرف، بخاطر بعضى خرافاتى باشد كه در میان اصولِ اصیلِ ادیان الهى، جاى گرفته و در واقع ربطى به مذهب ندارد.
پيام ها
1- فرستادن پیامبران و كتب آسمانى، از شئون ربوبىِ خداوند براى هدایت و تربیت مردم است. «انزل ربّكم»
2- خوى افراد مستكبر، تحقیر كردن است، گاهى تحقیر مكتب، گاهى رهبر و گاهى امّت. «انّ اللَّه لایحب المستكبرین و اذا قیل لهم...»
3- با آنكه تنها بخشى از قرآن، داستان است نه همهى آن، ولى همان داستانها هم مربوط به اقوام و پیامبرانى است كه مردم زمان پیامبر از بیشتر آنها بىخبر بودند. پس چگونه مىتوان به قرآن نسبت داد: «اساطیر الاولین»؟