ترجمه
و(مشركان) سهمى از آنچه را ما روزى آنان كرده‏ایم براى بت‏هایى قرار مى‏دهند كه هیچ نمى‏دانند. به خدا سوگند حتماً از آنچه افتراء مى‏بندید بازخواست خواهید شد.
وبراى خداوند دختران را قرار مى‏دهند، در حالى كه او (از فرزند داشتن) منزّه است ولى براى خودشان آنچه را (از پسران) كه علاقه دارند (قرار مى‏دهند.)

نکته ها
ممكن است این آیه اشاره به مضمون آیه 136 سوره انعام باشد كه بت‏پرستان سهمى از كشاورزى و دامدارى خود را، نصیب بت‏ها مى‏دانستند، «و جعلوا للَّه مما ذَرا من الحرث و الانعام نصیباً فقالوا هذا للَّه بزعمهم و هذا لشركائنا» احتمال دیگرى كه مرحوم علامه طباطبایى در این آیه پسندیده‏اند، آن است كه مردم در نزول نعمت‏ها ورفع بلاها، نقشى براى خدا در نظر نمى‏گیرند و همه را از غیر او مى‏بینند.
مشركان، ملائكه را دختران خدا مى‏دانستند، چنانكه در آیه 19 سوره‏ى زخرف مى‏فرماید: «و جعلوا الملائكة الّذین هم عباد الرحمن اِناثاً» و در این عقیده‏ى آنها، سه انحراف بود:
الف: براى خدا فرزند قائل مى‏شوند، در حالى كه «لم یلد و لم یولد»
ب: ملائكه را دختر مى‏پنداشتند، در حالى كه آنها دختر و پسر ندارند.
ج: آنها كه خود دختر را مایه ننگ مى‏دانستند، آن را به خدا نسبت مى‏دادند! «أفَاَصفاكم ربّكم بالبنین و اتّخذ من الملائكة اِناثا»(17)

پيام ها
1- هرچه داریم از اوست، براى غیر او سهمى قرار ندهیم كه باید پاسخ‏گو باشیم. «و یجعلون لما لایعلمون نصیباً ... تاللَّه لتسئلنّ»
 2- لطف مادى خداوند شامل منحرفان نیز مى‏شود. «مما رزقناهم»
 3- اسباب ظاهرى و بشرى كه به آن دل بسته‏اید، خود خبرى از راه رزق و نعمت یا رفع بلا ندارند. «یجعلون لما لایعلمون نصیباً»
 4- حتّى بخشى از نعمت‏ها را از غیر خدا دانستن شرك است. «نصیباً ممّا رزقناهم»