ترجمه
(آنها) نعمت خداوند را مىشناسند، سپس آنرا انكار مىكنند وبیشتر آنان كافر و ناسپاسند.
نکته ها
قرآن دربارهى انكار عالمانه و لجاجت با حق، بارها سخن گفته است؛ گاهى مىفرماید: با آنكه از درون، یقین دارند، انكار مىكنند، «و جحدوا بها واستیقنتها انفسهم»(34) گاهى مىفرماید: پیامبر را مثل فرزندان خود مىشناختند، ولى انكارش مىكردند، «یعرفونه كما یعرفون ابنائهم»(35) گاهى مىفرماید: حقّ را مىدانند، ولى آگاهانه كتمان مىكنند، «لیكتمون الحقّ و هم یعلمون»(36) وگاهى مىفرماید: مطلب را درك مىكنند ولى روى آنرا مىپوشانند، «فلما جائهم ما عرفوا كفروا به»(37)
امام صادقعلیه السلام فرمود: وقتى علىبنابىطالبعلیهما السلام در مسجد پیامبر ودر حال ركوع، انگشتر خود را به فقیر داد و آیهى 55 سوره مائده نازل شد كه ولىّ شما فقط خدا ورسول وكسى است كه در ركوع انفاق مىكند، گروهى ولّى خود را شناختند و انكار كردند، در این هنگام این آیه نازل شد؛ «یعرفون نعمتاللَّه ثمّ ینكرونها».(38)
امام صادقعلیه السلام فرمود: «نحن واللَّه نعمت اللَّه التى انعم بها على عباده و بنا یفوز من فاز»(39) بخدا سوگند، نعمتى را كه خدا به بندگان انعام كرده، ما هستیم و تنها بواسطه ما مردم رستگار مىشوند.
34) نمل، 14.
35) بقره، 146.
36) بقره، 146.
37) بقره، 89.
38) تفسیر كنزالدقائق.
39) بحار، ج 8، ص 245.
پيام ها
1- علم و شناخت كافى نیست، پذیرش و عمل لازم است. «یعرفون .. ینكرونها»
2- ریشهى كفر، علاوه بر جهل، تعصبهاى قومى، لجاجت روحى و حفظ منافع مادى است. «یعرفون ... ینكرون، ... الكافرون»
3- بعد از شناخت حق تا مدتّى تضاد و درگیرى در روح است تا بالاخره شقاوت غالب شده و كفر مىورزند. «ثمّ ینكرونها» و نفرمود: «فینكرونها»