ترجمه
هر كس هدایت یافت، پس همانا به سود خویش هدایت یافته است و هر كس گمراه شد، تنها به زیان خویش گمراه شده است و هیچ كس بار گناه دیگرى را به دوش نمىكشد و ما هرگز عذاب كننده نبودهایم، مگر آنكه پیامبرى بفرستیم (و اتمام حجّت كنیم).
نکته ها
با توجّه به آیات 25 انعام و 13 عنكبوت و روایات، پیشوایان كفر و گمراهى، علاوه بر بار گناهان خود، بار گناهِ پیروان خود را نیز بر دوش مىكشند، بدون آنكه از گناه پیروان، چیزى برداشته شود. زیرا اسباب گمراهى آنان را فراهم كردهاند.
پيام ها
1- انسان در انتخاب راه، آزاد است. «مَن اهتدى ... مَن ضَلّ»
2- هدایتپذیرى به سود خود انسان و كفر واعراض، به زیان خود اوست؛ سود و زیانى به خدا نمىرسد. «یهتدى لنفسه... یضلّ علیها»
3- هر كس، گرفتار عمل خویش است. «لاتزر وازرة وِزرَ اُخرى»
4- اوّل باید از مثبتها سخن گفت، بعد از منفىها. «مَن اِهتدى» قبل از «مَن ضلّ» آمده است.
5 - سنّت خدا بر آن است كه كسى یا امّتى را بدون بیان و اتمام حجّت، عذاب نكند. «ما كنّا معذّبین حتّى نَبعثَ رسولاً» و انبیا براى هدایت بشر، از ابتداى خلقت بودهاند.
6- عقل، به تنهایى براى سعادت بشر كافى نیست، هدایت انبیا لازم است. «حتّى نبعث رسولاً»
7- لازمهى آخرت، آمدن انبیاست، چون براى بازخواست شدن انسان، قبلاً باید شرح وظایفش را از طریق پیامبران دریافت كند. «وما كنّا معذّبین ...»