ترجمه
همانا اسرافكاران برادران شیطانهایند و شیطان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس بود.
نکته ها
كلمهى «اَخ» در عربى هم به معناى برادر، هم به معناى ملازم و همراه مىباشد. مثل «اَخو السفر» به كسى كه پیوسته در سفر است، و «اَخو الكَرَم» كه به انسان كریم گفته مىشود. برادرى گاهى نسبى است، گاهى مسلكى ومرامى؛ اسرافكاران برادران مسلكى شیطانند. «اِخوان الشیاطین» یعنى كسانى كه در مسیر شیطان و همراه اویند.
در قرآن، پیوسته از وسوسه یا ولایت شیطان بر افراد، سخن به میان آمده است، اما تنها موردى كه «اِخوان الشیاطین» آمده این آیه است، یعنى اسرافكاران همكار شیطانند، نه تحت امر او. پس كار از وسوسه شدن گذشته و به مرحلهى همكارى و معاونت رسیده است. چنانكه در جاى دیگر آمده است: «نُقیّض له شیطاناً فهو له قرین»(66)
«تَبذیر»، گرچه بیشتر در مسائل مالى است، ولى در مورد نعمتهاى دیگر نیز وجود دارد، مانند هدر دادن عمر و جوانى، به كار گرفتن فكر، چشم، گوش و زبان در راه ناصحیح، سپردن مسئولیّتها به افراد ناصالح، پذیرش مسئولیّت بدون داشتن لیاقت و بیش از حد توان و ظرفیّت، آموزش و آموختن مطالب غیر ضرورى وغیر مفید و امثال اینها.(67)
66) زخرف، 36.
67) تفسیر اطیبالبیان.
پيام ها
1- مصرف مال و دارایى در غیر مورد آن، كارى شیطانى ونوعى ناسپاسى است. «المبذّرین... اِخوان الشیاطین»
2- مبذّر و اهل ریخت و پاش باید تحقیر شود، نه آنكه مورد تقدیر و احترام قرار گیرد. «اِخوان الشیاطین»
3- مؤمن با مؤمن برادر است، «انّما المؤمنون اِخوَة»(68) و اسرافكار با شیطان. «انّ المبذّرین... اِخوان الشیاطین»
4- تبذیر، نشانهى كفران و ناسپاسى است، نه نشانهى سخاوت و بخشندگى. «المبذّرین... لربّه كفوراً»
68) حجرات، 10.