ترجمه
این (دستورات) از حكمتهایى است كه پروردگارت بر تو وحى كرده است، و با خدا معبودى دیگر قرار نده كه سرزنش شده و رانده، در دوزخ افكنده خواهى شد.
نکته ها
برخى مفسّران مىگویند: مراد از «حكمت»، احكام ثابتى است كه در آیات قبل گفته شده و در ادیان دیگر هم بوده و نسخ شدنى نیست. در آیهى 22 فرمان نهى از شرك اوّلین حكمت بود و در این آیه نیز نهى از شرك، پایان حكمتهاست.
گاهى خداوند، با خطابى تند به پیامبرش، در واقع به كفّار هشدار مىدهد كه امید خود را از پیامبر قطع كنند، مثل اینكه مىفرماید: اگر سراغ غیر خدا بروى، به جهنّم افكنده مىشوى.
پيام ها
1- اوامر و نواهى خداوند، بر پایهى حكمت، علم به نیازهاى تربیتى بشر و مطابق با عقل است. «اَوحى الیك ربّك من الحكمة»
2- عقل و فطرت، انسان را از وحى بىنیاز نمىكند، بلكه انسان نیازمند وحى است. «ذلك ممّا اَوحى الیك»
3- در زشتى شرك، همین بس كه اگر پیامبر نیز در پى آن رود، نابود مىشود. «لاتجعل ... فتلقى فى جهّنم»
4- غیر از مكتب وحى و قانون خدا، راهها و مكاتب دیگر بیراهه است و محرومیّت وملامت ودوزخ را درپى دارد. «لاتجعل معاللّه... فتلقى فى جهنّم»
5 - پایان شرك، دوزخ ومشرك مستحقّ دورى از رحمت خداست. «فتلقى...»
6- مشركان در دوزخ علاوه بر سوختن، عذاب روحى نیز دارند. «مَلوما مَدحورا»