ترجمه
روزى كه هر گروهى از مردم را با پیشوایشان فرامىخوانیم، پس هر كس نامهى عملش به دست راستش داده شود، پس آنان نامهى خود را (با شادى) مىخوانند و كمترین ستمى بر آنان نمىشود.
نکته ها
«فَتیل»، رشتهى باریك میان شكاف هستهى خرماست، كنایه از چیز بسیار اندك و كوچك و حقیر مىباشد.
قرآن از دو گونه پیشوا نام برده است: یكى امام نور و هدایت، «ائمّةً یهدون بأمرنا»(161) و دیگرى امام نار و ضلالت، «ائمّةً یدعون الى النّار»(162) كه گروه دوّم، با زور و تهدید و تطمیع و تحقیر، مردم را به اطاعت خود وامىدارند.
ابوبصیر به امام صادقعلیه السلام گفت: «أشهد أنّك اِمامى»، گواهى مىدهم كه تو امام من هستى. امام فرمود: در قیامت، هر گروهى با امامشان محشور مىشوند، خورشیدپرستان با خورشید و ماه پرستان با ماه.(163)
پيام ها
1- قیامت رافراموش نكنیم. «یوم ندعوا»
2- تقسیمبندى مردم در قیامت، براساس رهبرانشان خواهد بود. «كلّ اُناس باِمامهم»
3- انسان، ناگزیر الگو و رهبرى را براى خود انتخاب مىكند. «كلّ اُناس بامامهم»
4- مسلمان نباید در مسائل رهبرى، منزوى و بىتفاوت باشد. «ندعوا كلّ اُناسٍ بامامهم» زیرا در قیامت به همراه او محشور مىشود.
5 - آثار مسأله انتخاب رهبرى و اطاعت از او، تا دامنهى قیامت ادامه دارد. «ندعوا كلّ اُناسٍ بامامهم»
6- قیامت، نه تنها دادگاه افراد، بلكه محكمهى بزرگ امّتها و ملّتها و احزاب و مكتبها و حكومتها نیز هست. «ندعوا كلّ اُناسٍ بامامهم»
7- امامت و ولایت، در متن زندگى مطرح است، نه آنكه صرفاً موضوعى اعتقادى و در حاشیهى زندگى باشد. رهبر، زمینهساز سعادت یا شقاوت مردم مىباشد. «كلّ اُناس باِمامهم»
8 - در قیامت، نیكان از خواندن نامهى عمل خود شاد مىشوند. «یقرئون كتابهم» و یكدیگر را صدا مىزنند كه بیایید نامهى مرا بخوانید. «هاؤم اقروا كتابیه»(164)
9- انسان عملكرد خود رابه صورت مكتوب دریافت خواهد كرد. «كتابه»
10- محاكمهى انسانها در قیامت بر اساس دلائل و اسناد مكتوب است. «و لایُظلَمون فَتیلا»
11- كیفر و پاداش در قیامت، صددرصد عادلانه است. «ولا یُظلَمون فتیلاً»