ترجمه
و هر كس در این دنیا كوردل و گمراه باشد، در آخرت نیز كور و گمراهتر خواهد بود.
نکته ها
در قیامت علاوه بر صحنههایى كه انسانها مُهر بر لب و لال برانگیخته مىشوند، عدهاى هم نابینایند. نابینایىِ آنجا ریشه در كور دلى دنیا دارد.
در روایات است: كسى كه حج بر او واجب شود ولى حج نرود، یا قرآن بخواند ولى عمل نكند، كور محشور مىشود.(165)
كور دلى بدتر از كورى چشم است، چنانكه حضرت علىعلیه السلام مىفرماید: «شرّ العمى عمى القلب»، بدترین كورى، كورى دل است. و همچنین فرمودند: «أشدّ العمى مَن عمى عن فضلنا» بدترین و سختترین كورى، كورى كسى است كه چشم دیدن فضایل مارا ندارد.(166)
كورى در قیامت در آیات دیگر هم آمده است، از جمله: «نحشرهم یوم القیامة على وجوههم عمیاً»(167)، همچنین آیهى 125 سوره طه، كور برانگیخته شدن در قیامت را در اثر كور دلى در دنیا و فراموش كردن آیات الهى و اعراض از حقّ دانسته است.
سؤال: در آیاتى آمده است كه به گنهكاران گفته مىشود: كتابت (نامهى عملت) را بخوان، «اقرء كتابك» این آیات با نابینایى آنان درقیامت چگونه قابل جمع است؟
پاسخ: كورى در یكى از مواقف قیامت است، در موقف دیگر بینا مىشوند و حقایقى را كه در دنیا نشناختهاند، آنجا آشكارا مىبینند.
امام باقرعلیه السلام مىفرماید: كسى كه از دیدن آفرینش بهرهى معنوى نگیرد، پس نسبت به آخرتى كه ندیده، كوردلتر است.(168)
پيام ها
1- شخصیّت اخروى انسان، بازتابى از شخصیّت دنیوى اوست. «فى هذه اعمى فهو فى الآخرة اعمى» بصیرتِ اینجا، بصیرت آنجا را در پى دارد و كور دلى اینجا، كورى آنجاست.