ترجمه
و بسا نزدیك بود كه تو را از آنچه به تو وحى كردیم غافل كنند تا چیز دیگرى غیر از وحى را به ما نسبت دهى، و آنگاه تورا دوست خود گیرند.

نکته ها
در روایات مى‏خوانیم كه مشركان از پیامبر اكرم درخواست احترام به بت‏ها یا مهلت یكساله براى ادامه بت‏پرستى داشتند و پیامبر نزدیك بود كه بپذیرد، ولى خداوند او را حفظ كرد!! اما این روایات مردود است و با اصل عصمت و قاطعیّت پیامبر كه در آیات دیگر قرآن آمده و سیره‏ى حضرت است، سازگار نیست.(169)
صاحب تفسیر اطیب‏البیان مى‏گوید: اینكه در آیه، «عن الّذى اَوحینا» آمده است، نه «عمّا اَوحینا» نشان مى‏دهد كه تلاش كفّار براى برگرداندن نظر پیامبر و عنایت او از شخص خاصّى بوده است، نه مطالب وحى شده. امّا اینكه آن شخص چه كسى بوده كه خداوند درباره‏اش وحى فرموده است؟
حدیثى از امام باقر و امام كاظم‏علیهما السلام نقل شده كه درباره‏ى ولایت حضرت على‏علیه السلام است كه خداوند از طریق وحى سفارش‏هایى را به پیامبر كرد. خداوند براى توجه نكردن پیامبر به حسادت مردم و نپذیرفتن و تحمّل نكردن آنان، این آیه را نازل كرد و تلاش‏هاى كفّار براى عدول و تغییر موضع پیامبر را بى‏نتیجه گذارد.
البتّه این كلام با توجّه به كلمه‏ى «الّذى» و حدیث یاد شده قابل قبول است، به شرط آنكه مراد معرّفى حضرت على‏علیه السلام در مكّه باشد، چون سوره مكّى است.

پيام ها
 1- كفّار براى جذب انبیا و رهبران نیز طرح و برنامه دارند. «كادوا لیفتنونك»
 2- رهبران مذهبى باید از توطئه‏هاى دشمن در جهت ایجاد سستى و تغییر در مواضع مكتبى، هوشیار باشند. «كادوا لیفتنونك»
 3- اگر دوستى و ارتباط با افراد و كشورها به قیمت چشم‏پوشى از مكتب و مقدّسات باشد، بى‏ارزش است. «اذاً لاتّخذوك خلیلاً»
 4- تا مسلمانان دست از مكتب و آیین خود بر ندارند، كفّار و دشمنان، دوست واقعى آنان نخواهند شد، دشمن به كم قانع نیست، مى‏خواهد شما را از مكتب جدا كند. «اذاً لاتّخدوك خلیلاً»(170)