ترجمه
آیا پنداشتهاى كه اصحاب كهف و رقیم، از نشانههاى شگفت ما بودند؟
نکته ها
«رَقِیم» به معناى نوشته و لوحى است كه داستان اصحاف كهف برآن نوشته شده و نام آنان برآن رقم خورده است. «كَهف» به غار بزرگ گفته مىشود.
آیه مىگوید: مهمتر از خواب كردن چند نفر در غار و سپس بیدار كردن آنها، ایجاد زیبایىهاى متعدد و فراوان در روى زمین و سپس محو كردن آنهاست. زیرا ماجراى اصحاب كهف، در برابر قدرت الهى چندان شگفت انگیز نیست.
ماجراى اصحاب كهف، بعد از زمان حضرت عیسى و قبل از بعثت پیامبر اسلام و در سرزمین روم و شهر افسوس بوده و طاغوتشان دقیانوس نام داشته است. درس عبرتى كه از این حادثه مىتوان گرفت، درسِ هجرت و پایمردى و امدادهاى الهى است و نباید كارى به مكان وزمان و تعداد و... داشت.
ظاهراً اصحاب كهف و رقیم، نام یك گروه باشد. وبرخى رقیم را نام منطقهى اصحاب كهف دانستهاند. گرچه در برخى تفاسیر، اصحاب رقیم را آن سه نفرى دانستهاند كه براى كسب و كار و زندگى، از خانه بیرون رفتند، در راه باران گرفت و به غارى پناهنده شدند. با ریزش قطعه سنگى از كوه، دَرِ غار بسته شد و آنان زندانى شدند. آنان هر یك كار خیر و خالصانهاى را كه انجام داده بودند یادآور شدند و از خدا خواستند به خاطر آن عمل، آنان را نجات دهد. در هر نوبت، كمى سنگ كنار مىرفت، تا سرانجام نجات یافتند. پیامبرصلى الله علیه وآله پس از نقل این داستان فرمودند: هركه با خدا باشد نجات مىیابد.(11)