1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 135
تفسير 20. طه آية 129
Number of verses: 135
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامًا وَأَجَلٌ مُّسَمًّى 129
و اگر سنّت و تقدیر پروردگارت و ملاحظه زمان مقرّر نبود، عذاب الهی بزودی دامان آنان را می‌گرفت!

ترجمه
پس آیا مردمانى كه پیش از این مورد قهر و هلاكت ما قرار گرفتند و (اینان امروز) در خانه‏هاى آنان رفت و آمد مى‏كنند، براى هوشیارى و هدایتشان كافى نیست؟! همانا در آن (حوادث) براى صاحبان عقل و اندیشه نشانه‏ها و عبرت‏هاست.
و اگر سنّت و تقدیر پروردگارت و (ملاحظه‏ى) زمان مقرّر نبود، هر آینه عذاب الهى لازم مى‏آمد (و دامان آنان را نیز مى‏گرفت).

نکته ها
كلمه «نُهى» جمع «نُهیه» به معناى چیزى است كه انسان را از زشتى‏ها نهى مى‏كند و از این روى به عقل، «نُهیه» گفته مى‏شود، زیرا انسان را از هوسها بازمى‏دارد. بنابراین عقل واقعى، علاوه بر اندیشیدن و فهمیدن، سبب دور شدن از خطرها و بدى‏ها مى‏شود.
«قَرن» به معناى قوم و مردمى است كه در یك زمان زندگى مى‏كنند و گاهى به خود زمان نیز گفته مى‏شود. «لزام» به معناى امر ملازم و حتمى است.
مراد از «كلمة سبقت» همان جمله‏اى است كه خداوند هنگام هبوط به حضرت آدم فرمود:(152) «و لكم فى الارض مستقر و متاع الى حین»(153)
اهل مكّه در سفرهاى خود از مكان‏هاى قوم عاد و ثمود مى‏گذشتند و آثار باقیمانده و خرابه‏هاى آنها را مى‏دیدند. خداوند در این آیات به آنان هشدار مى‏دهد كه سرنوشت آنان را فراموش نكنید وبا تفكّر واندیشه در آثار آنان، درس عبرت بگیرید.(154)


152) تفسیر المیزان.
153) بقره، 36.
154) تفاسیر المیزان وتبیان.

پيام ها
1- تاریخ، بهترین معلّم و صادق‏ترین واعظ است، هر كس از آن عبرت نگیرد، سزاوار توبیخ است. «افلم یهد...»
 2- تهدیدات الهى را جدّى بگیریم. «كم اهلكنا...»
 3- تحوّلات تاریخى به دست خداوند است. «اهلكنا...»
 4- علم به تنهایى كافى نیست، عبرت لازم است. آنان با رفت و آمد خود ماجرا را مى‏بینند، ولى غافلند. «یمشون فى مساكنهم»
 5 - مناطق مخروبه و مقهوره، براى هر صاحب عقلى مایه تأمل و اندیشه است. «آیات لاولى النّهى»
 6- در بازدید از آثار باستانى، تنها به جنبه تفریحى آن اكتفا نشود. «آیات لاولى النّهى» هركس عبرت نگیرد بى‏خرد است.
 7- هركسى چشم عبرت بین ندارد، عبرت گرفتن مخصوص كسانى است كه نفس خود را از آلودگى‏ها باز دارند. «آیات لاولى النّهى»
 8 - تاریخ داراى فلسفه وبراساس قانون علّت و معلول است. «كم اهلكنا - آیات لاولى النّهى» آرى هلاكت اقوام پیشین براساس دلایلى بود كه اگر امروز نیز آن امور باشد، همان هلاكت‏ها خواهد بود.
 9- سنّت الهى بر مبناى برنامه وزمان‏بندى و مهلت دادن است وگرنه مجرمان فوراً به هلاكت مى‏رسیدند. «و لولا كلمة ...» (هر امّتى زمانى خاص دارد)
 10- ستمكاران بى‏ایمان از تأخیر عذاب الهى مغرور نشوند. «كلمة سبقت من ربّك»
 11- خداوند، مجرمان را پس از اتمام حجّت عذاب مى‏كند. «لولاكلمة سبقت من‏ربّك»
 12- عمر انسان‏ها براساس برنامه و زمان‏بندى است. «اجلٌ مسّمى»

Copyright 2015 almubin.com