ترجمه
هیچ پند تازهاى از طرف پروردگارشان براى آنان نیامد، مگر اینكه آن را شنیدند و (باز) سرگرم بازى شدند.
نکته ها
مسألهى قدیم یا حادث بودن كلام خدا، از جمله مسائلى است كه در زمان خلفاى بنى عباس مطرح شد و مورد جرّ وبحث فراوان قرار گرفت. به نظر مىرسد كه طرح این بحث، بیشتر جنبه سیاسى داشت تا مردم را از امور اساسى و حقایق اصیل اسلامى و برخورد با حكّام ستمگر، منصرف سازند. بدیهى است كه محتواى قرآن، از علم خداوند سرچشمه گرفته و قدیم است، ولى الفاظ آن كه بر پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله نازل شده، حادث و جدید است. به هر حال، این گونه مباحث، مشكلى را از افراد و جامعه حل نمىكند و امامان ما نیز از آن پرهیز داشتهاند.(9)
پيام ها
1- تذكّرات الهى با تداوم و تكرار همراه است. «ما یأتیهم» (فعل مضارع)
2- تذكّر و تربیت، ملازم یكدیگرند. «ذكر من ربّهم»
3- قرآن، مایهى ذكر است. «ذكر من ربّهم»
4- نوآورى در تذكّر، یك ارزش است. «ذكر من ربّهم محدث»
5 - گوش دادن وفهمیدن كافى نیست، پذیرش وعمل لازم است. «استمعوه و هم یلعبون»
6- سرچشمه لهو و لعب، غفلت و اعراض است. «فى غفلة معرضون - یلعبون»
7- زندگى به دور از وحى و یاد الهى، بازیچهاى بیش نیست. «و هم یلعبون»