ترجمه
(امّا) شما آنان را به مسخره گرفتید تا آن كه (با این كار) یاد مرا از خاطرتان بردند و شما به آنان مىخندیدید.
نکته ها
بین «سُخریّا» و «سِخریّا» تفاوت بسیارى است. اگر در جامعه روابط انسانها بر اساس همدلى، تعاون و خدمت باشد و همهى افراد از هنر و ابتكار یكدیگر بهرهمند شوند، جامعه رشد مىیابد، تقویت مىشود و همهى كارها سامان مىیابد كه آیهى شریفهى «لیتّخذ بعضهم بعضا سُخریّا» [113] این پیام را دارد. امّا اگر روابط افراد بر اساس تحقیر، تضعیف و دشنام و دلسردى باشد، چنین جامعهاى فراموشى خدا و سقوط را در پى خواهد داشت و آیهى مورد بحث این معنا را بازگو مىكند. «فاتّخذتموهم سخریّا»
اینكه مؤمنین وسیلهى غفلت كفّارقلمداد شدهاند، «انسوكم ذكرى» شاید به خاطر آن باشد كه اگر مؤمنین نبودند، حقیقت حقّ ستیزى آنان آشكار نمىشد. [114]
113) زخرف، 32 .
114) تفسیر راهنما.
پيام ها
1- كیفر توهین كردن، توهین شدن است. (خداوند از مؤمنین حمایت مىكند و اهانت به آنان را پاسخ مىدهد) «فاتّخذتموهم سخریّا - اخسئوا فیها»
2- بىاعتنایى به مراسم دعا ونیایش بندگان خدا، بى اعتنایى خدا را به دنبال دارد. «سخریّا - ولا تكلّمون»
3- مؤمنین همواره در معرض تمسخر كفّار هستند. «و كنتم منهم تضحكون»
4- كیفر مسخره كردن مؤمنان، فراموش كردن یاد خداست. «انسوكم ذكرى»
5 - خندهى تحقیرآمیز از گناهان كبیره است. [115] «و كنتم منهم تضحكون» (حساب خندههاى معمولى از خندههاى مستكبرانه جداست)
115) هر گناهى كه وعده عذاب را بدنبال داشته باشد، از گناهان كبیره است و چون براى خنده تحقیرآمیز به مؤمنین دوزخ مطرح است، پس گناه كبیره است.