ترجمه
آنگاه كه از زبان یكدیگر (تهمت را) مىگرفتید وبا آنكه علم نداشتید دهان به دهان مىگفتید واین را ساده وكوچك مىپنداشتید در حالى كه آن نزد خدا بزرگ است.
نکته ها
زبان، تنها عضوى است كه در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مىگیرد و نه خسته مىشود. شكل و اندازهى آن كوچك، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسیارند كافرانى كه با گفتن یك جمله (شهادت به یگانگى خداوند) مسلمان و پاك مىشوند و مسلمانانى كه با گفتن كفر به خدا، یا انكار احكام دین، كافر و نجس مىشوند. زبان، از یك سو مىتواند با راستگویى، ذكر و دعا و نصیحت دیگران، صفا بیافریند و از سوى دیگر قادر است با نیش زدن به این و آن، كدورت ایجاد كند. زبان، كلید عقل و چراغ علم و سادهترین و ارزانترین وسیله انتقال علوم و تجربیات است. علماى اخلاق دربارهى زبان مطالب بسیارى نوشتهاند.
پيام ها
1- پذیرش آنچه بر سرزبانهاست، بدون تحقیق محكوم است. «تلقونه باَلسِنتكم»
2- سخن باید بر اساس علم باشد. «تقولون باَفواهِكم ما لیس لكم به علم»
3- زیر سؤال بردن آبروى مردم را ساده نگیریم. «وتَحسِبونَه هَیّناً»
4- نقل تهمتها و شایعات از گناهان كبیره است. «و هو عنداللّه عظیم»
5 - كوچكى یا بزرگى گناه را خداوند تعیین مىكند. «عنداللّه عظیم»
6- همهى محاسبات انسان واقع بینانه نیست. «تَحسِبونه هَیّناً و هو عنداللّه عظیم»