ترجمه
هر یك از زن و مرد زناكار را صد تازیانه بزنید. و اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید در اجراى دین خدا نسبت به آن دو گرفتار دلسوزى نشوید و باید هنگام كیفر آن دو، گروهى از مؤمنین حاضر و ناظر باشند.
نکته ها
احكام زنا بر اساس شرایط افراد متفاوت مىشود، در این آیه فقط به یك صورت اشاره شده كه اگر مرد یا زن مجردى زنا كند، صد تازیانه مىخورد، ولى اگر كسى با داشتن همسر و دسترسى به او، مرتكب زنا شود، رجم و سنگسار مىگردد.
مفاسد زنا در قرآن و روایات
قرآن، زنا را كارى زشت مىداند و از نزدیك شدن به آن نهى مىكند. «ولاتقربوا الزّنا»(1) ترك زنا را نشانهى بندگان راستین خداوند مىشمرد. «و عباد الرّحمن... لایزنون»(2) و دورى از این گناه را شرط بیعت با پیامبر مىداند. «اذا جائك ... و لا یزنین»(3)
برخى از مفاسد اجتماعى زنا، در یكى از سخنان حضرت رضا علیه السلام چنین عنوان شده است:
1- ارتكاب قتل به واسطهى سقط جنین.
2- بر هم خوردن نظام خانوادگى و خویشاوندى.
3- ترك تربیت فرزندان.
4- از بین رفتن موازین ارث.(4)
* حضرت على علیه السلام ترك زنا را مایهى استحكام خانواده وترك همجنسبازى را عامل حفظ نسل مىداند.(5)
* پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فرمود: زنا داراى زیانهاى دنیوى و اُخروى است:
امّا در دنیا: از بین رفتن نورانیّت و زیبایى انسان، مرگ زودرس و قطع روزى.
امّا در آخرت: درماندگى، هنگام حساب قیامت؛ غضب الهى و جهنّم همیشگى.(6)
* از پیامبر صلى الله علیه وآله نقل شده است: هر گاه زنا زیاد شود، مرگ ناگهانى هم زیاد مىشود.(7)
* زنا نكنید، تا همسران شما نیز به زنا آلوده نشوند. آن گونه كه با دیگران رفتار كنید، با شما رفتار خواهد شد.(8)
از مكافات عمل غافل مشو
گندم از گندم بروید جو ز جو
* چهار چیز است كه هر یك از آنها در هر خانهاى باشد، آن خانه، ویرانه است و بركت ندارد: 1- خیانت. 2- دزدى. 3- شرابخوارى. 4- زنا.(9)
* زنا، از بزرگترین گناهان كبیره است.(10)
* امام صادقعلیه السلام فرمود: هر گاه مردم مرتكب چهار گناه شوند، به چهار بلا گرفتار شوند:
1- زمانى كه زنا رواج یابد، زلزله خواهد آمد.
2- هر گاه مردم زكات نپردازند، چهار پایان به هلاكت مىرسند.
3- هرگاه قضاوت مسئولان قضایى، ظالمانه باشد، باران نخواهد بارید.
4- زمانى كه پیمان شكنى رواج یابد، مشركان بر مسلمانان غلبه خواهند كرد.(11)
1) اسراء، 32.
2) فرقان، 63 - 68.
3) ممتحنه، 12.
4) بحار، ج 79، ص 24.
5) نهجالبلاغه، حكمت 252.
6) بحار، ج 77، ص 58.
7) بحار، ج73، ص372.
8) بحار، ج 76، ص27.
9) بحار، ج76، ص 19.
10) بحار، ج76، ص 19.
11) بحار، ج76، ص 21.
پيام ها
1- آزادى جنسى و روابط نامشروع، در اسلام ممنوع است. «الزّانیة... فاجلدوا...»
2- نقش زنان در ایجاد روابط نامشروع و فراهم آوردن مقدّمات آن، از مردان بیشتر است، به همین دلیل كلمه زانیه قبل از كلمه زانى آمده است. «الزّانیة و الزّانى» بر خلاف دزدى كه نقش مردان بیشتر است و لذا كلمه سارق، بر سارقه مقدم شده است. «السّارق و السّارقة»(12)
3- تنبیهبدنى زانى، براى تأدیب او وحفظ عفت عمومى لازم است. «فاجلدوا»
4- در روابط نامشروع هر دو طرف به یك میزان تنبیه مىشوند. (مگر در مواردى كه حكم خاصى دارد) «كل واحد»
5 - حدود كیفر باید از طرف خداوند معین شود. «مأة جلدة»
6- در مجازات مجرمان، ترحم و تحت تأثیر عواطف قرار گرفتن، روا نیست. «لا تأخذكم بهما رأفة»
7- محبّت و رأفت باید در مدار شرع باشد. «لا تأخذكم بهما رأفة»
8 - دین، تنها نماز و روزه نیست؛ اجراى حدود الهى نیز از دین است. «فى دین اللّه»
9- صلابت و قاطعیّت در اجراى حدود الهى، در سایهى ایمان به مبدأ و معاد به دست مىآید. «اِن كنتم تومنون بالله والیوم الآخر»
10- مجازات مجرم، باید مایه عبرت دیگران شود. «و لیشهد عذابهما»
11- زناكار، علاوه بر شكنجهى جسمى، از نظر روحى نیز باید زجر ببیند. «ولیشهد عذابهما طائفة...»
12- در مراسم اجراى حدّ الهى، گروهى از مؤمنان حضور داشته باشند. «من المؤمنین»
12) مائده، 38.