ترجمه
(ولى) چون مؤمنان را به خدا وپیامبرش فراخوانند، تا میانشان داورى كند، سخنشان جز این نیست كه مىگویند: شنیدیم واطاعت كردیم، اینان همان رستگارانند.
نکته ها
در چهار آیهى قبل برخورد منافقان نسبت به داورى پیامبر اسلام را ترسیم كرد و در این آیه برخورد مؤمنان واقعى را مطرح مىكند تا مردم در خود بنگرند كه در برابر حكم خداوند از كدام دسته هستند.
پيام ها
1- حرف و راه مؤمن یكى است. «انّما»
2- تسلیم شدن در برابر حقّ، شیوهى دائمى مؤمنان است. «كان قول المؤمنین... أن یقولوا...»
3- مؤمن، كارى به دعوت كننده ندارد، بلكه توجّه او به راهى است كه دعوت مىشود. «دُعوا الى اللّه و رسوله»
4- آنچه براى مؤمن مهم است، عمل به وظیفهى الهى و پذیرش داورى خدا و رسول است. (خواه به نفع او باشد یا به ضررش). «لیحكُم بینهم»
5 - داورى از شئون انبیا است. «لیَحكُم بینهم»
6- آنچه مهم است، شنیدن همراه با عمل است، نه شنیدن تنها. «سَمِعنا و اَطعنا»
7- اطاعت مؤمنین واقعىاز پیامبر براساس آگاهى است. (تقدیم «سمعنا» بر «اطعنا»)
8 - رسیدن به رستگارى، در سایهى تسلیم بودن در برابر فرمان خدا و اطاعت كردن از اوست. «سَمِعنا و اَطعنا و اولئك هم المفلحون»
9- دیندارى در نزاعها و قبول یا ردّ قضاوتهاى حقّ، معلوم مىشود. «اولئك هم المفلحون»