1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 77
تفسير 25. الفرقان آية 64
Number of verses: 77
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا 64
کسانی که شبانگاه برای پروردگارشان سجده و قیام می‌کنند؛

ترجمه
و بندگان خداى رحمان كسانى‏اند كه روى زمین بى‏تكبّر راه مى‏روند، و هرگاه جاهلان آنان را طرف خطاب قرار دهند (و سخنان نابخردانه گویند) با ملایمت (و سلامت نفس) پاسخ دهند.
و آنان براى پروردگارشان، در حال سجده وقیام شب‏زنده‏دارى مى‏كنند.

نکته ها

در این آیات، دوازده صفت از صفات ویژه‏ى «عباد الرّحمن» بیان شده كه بعضى اعتقادى، بعضى اجتماعى و بعضى اخلاقى است.
شاید مراد از «مَشى» و حركت آرام در زمین، تنها نحوه‏ى راه رفتن نباشد، بلكه شیوه‏ى زندگى متعادل را هم شامل شود.
«هَوْن» هم به معناى تواضع و مدارا و نرمخویى است و هم به معناى سكینه ووقار.
امام صادق علیه السلام فرمود: مراد از «هوناً» زندگى كردن بر اساس فطرت و هماهنگ با روحیه‏اى است كه خداوند آفریده است. یعنى بندگان خدا، خود را به تكلّف و رنج و تعب نمى‏اندازند. [343]
كلمه‏ى «سلام» در این جا به معناى سلامِ وداع با یاوه‏ها و برخورد مسالمت‏آمیز است. چنانكه درباره‏ى حضرت ابراهیم علیه السلام مى‏خوانیم: همین كه عمویش او را طرد كرد و گفت: از من دور شو، ابراهیم گفت: «سلام علیك سأستغفر لك» [344] خداحافظ، به زودى براى تو از پیشگاه خداوند طلب آمرزش خواهم كرد.
«بیتوته» به معناى شب‏زنده‏دارى است، خواه تمام شب یا نیمى یا بخشى از آن. چنانكه یكى از اعمال حج، بیتوته‏ى زائران و حاجیان در شب یازدهم و شب دوازدهم ذى‏الحجه در سرزمین منى‏ است و فقها مقدار بیتوته در آن مكان را نیمى از شب دانسته‏اند.
حضرت على علیه السلام در وصف پارسایان مى‏فرماید: «امّا اللیل فصافّون اقدامهم» آنان شب‏ها در حال قیام و شب زنده‏دارى‏اند، آنان عابدان شب، و شیران روزند. [345]


343) تفسیر مجمع‏البیان.
344) مریم، 46 تا 47.
345) نهج‏البلاغه، خطبه همام.

پيام ها

1- بالاترین مدال براى انسان، مدال بندگى خداست. «و عبادالرحمن» زیرا انتساب به بى‏نهایت، انسان را بالا مى‏برد.
2- رفتار هر كس، نشان دهنده‏ى شخصیّت اوست. «عبادالرحمن ... یمشون على الارض هونا» (بندگان خاص خداوند، مظهر تواضع هستند.)
3- اسلام، دین جامعى است كه حتّى براى چگونه راه رفتن برنامه دارد. «یمشون على الارض هونا»
4- ایمان واعتقاد انسان، در رفتار شخصى او مؤثّر است. «عبادالرحمن... یمشون»
5 - تواضع، ثمره‏ى بندگى و نخستین نشانه‏ى آن است. «هوناً»
6- سرچشمه‏ى مدارا و نرمخویى بندگان خدا، ایمان است، نه ترس و ضعف آنان. «عباد الرحمن الّذین یمشون...»
7- وقار و نرمى از بارزترین صفات مؤمن است. «یمشون... هونا»
8 - تواضع نسبت به همه‏ى مردم لازم است. (نسبت به زن و مرد، كوچك و بزرگ، دانا و نادان). «یمشون... هونا... قالوا سلاما»
9- با جاهلان مقابله به مثل نكنید. «اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما»
10- مُدارا و حلم و حوصله، از صفات بارز مؤمنان است. «قالوا سلاما»
11- تواضع باید هم در عمل باشد، «یمشون... هونا»، هم در كلام، «قالوا سلاما» و هم در عبادت. «سجداً و قیاماً»
12- با افراد نادان و فرومایه مجادله نكنید. «قالوا سلاما» (آنان سخنى در شأن خود مى‏گویند، ولى شما سخنى عالمانه و كریمانه بگویید)
13- بهترین وقت عبادت، شب است و بین شب ونماز ومناجات، رابطه محكمى است. «یَبیتُون لربّهم» (فضاى آرام، دورى از ریا، تمركز فكر، از بركات شب است)
14- شب زنده‏دارى و استمرار و تداوم عبادت، نشانه‏ى بندگان خاصّ خداوند است. (فعل مضارع «یَبیتُون» نشانه‏ى استمرار است)
15- آنچه به عبادت ارزش مى‏دهد، اخلاص است. «لربّهم»

Copyright 2015 almubin.com