ترجمه
والبتّه این (قرآن) فرستاده پروردگار جهانیان است.
(كه جبرئیل) فرشته‏ى امین الهى آن را فرو آورده است بر دل تو، تا از هشداردهندگان باشى.
(این قرآن) به زبان عربى روشن (نازل شده) و همانا (خبر) آن در كتاب‏هاى (آسمانى) پیشین آمده است.

نکته ها
«زُبُر» از واژه‏ى «زَبر» به معناى نوشتن و جمع «زبور» به معناى كتاب است.
قرآن را ساده ننگریم، زیرا:
الف: سرچشمه‏ى آن، «ربّ العالمین» است.
ب: واسطه‏ى آن، «روح الامین» است.
ج: ظرف آن، قلب پاك پیامبرصلى الله علیه وآله «قلبك» است.
د: هدف آن، بیدارى مردم «المنذرین» است.
ه: زبان آن، فصیح و بلیغ «عربىّ مبین» است.
و: بشارت آن، در كتاب‏هاى پیشینیان، «زُبُر الاوّلین» است.
حضرت اسماعیل، هود، صالح و شعیب‏علیهم السلام، به زبان عربى سخن مى‏گفته‏اند.(55)
فرشته‏ى وحى داراى چند نام است: روح‏الامین، روح‏القدس، شدیدالقوى، رسولٌ‏كریم و جبرئیل. دلیل این كه به جبرئیل «روح» گفته شده، یا به خاطر آن است كه دین و روح مردم به واسطه‏ى او زنده شده، یا خودش موجودى روحانى است.

پيام ها
 1- قرآن وحى الهى است، نه شنیده‏ها وبافته‏هاى پیامبر. «اِنّه لتنزیل»
 2- قرآن از دنیاى غیب به دنیاى شهود نازل شده است. «لتنزیل ربّ العالمین»
 3- كسى كه وحى مى‏فرستد، همانى است كه تمام هستى را اداره و تربیت مى‏كند. (قوانین آسمانى با نظام آفرینش هماهنگ است) «لتنزیل ربّ العالمین»
 4- نزول وحى، وسیله‏ى رشد واز شئون ربوبیّت است. «لتنزیل ربّ العالمین»
 5 - سنّت الهى به استخدام واسطه‏هاست. «نَزَل به الرّوح الامین»
 6- وحى الهى بدون كم و كاست نازل شده است. «نَزَل به الرّوح الامین»
 7- قلب، مركز دریافت حقایق است. «على قلبك »
 8 - تا از عمق جان چیزى را باور نداشته باشیم، نمى‏توانیم هشدار جدّى بدهیم. «على قلبك لتكون من المنذرین»
 9- سنّت خداوند، فرستادن پیامبران براى انذار و هشدار است. «من‏المنذرین»
 10- درمان غافل، با انذار وهشدار است. «من المنذرین» در قرآن، انذار بیشتر از بشارت آمده است.
 11- تبلیغ باید روشن و با زبان مردم باشد. «عربىّ مبین»
 12- بشارتِ قرآن، در كتب آسمانى پیشین آمده است. «زُبرالاوّلین» چنانكه بشارت آمدن پیامبر اسلام در تورات وانجیل بوده است. «یجدونه مكتوباً فى التوراة والانجیل»(56)
 13- در برنامه‏ریزى و مدیریّت، زمینه را براى رشد و هدایت و فعالیّت آیندگان فراهم سازید. «زُبرالاوّلین»
 14- مضمون و محتواى قرآن، در كتاب‏هاى آسمانى پیشین بوده، ولى الفاظ آن بر قلب مبارك رسول خداصلى الله علیه وآله نازل شده است. «زُبرالاوّلین»