ترجمه
آنچه برخوردار بودند، در دفع عذاب به كارشان نیاید.
وما (مردم) هیچ منطقهاى را هلاك نكردیم، مگر آن كه بیمدهندگانى داشتند.
تا مایهى پند و عبرت باشد، و ما ستمكار نبودیم (كه بدون هشدار مجازات كنیم).
نکته ها
خداوند، هر فرد و قوم گمراهى را زمانى هلاك مىكند كه از قبل به آنان هشدار داده باشد، وگرنه عقوبت بدون هشدار ظلم است و ظلم در شأن خداوند نیست. قرآن، این حقیقت را در آیات مختلف بیان كرده است:
* «و ما ظلمناهم»(59) ما به آنان ظلم نكردیم.
* «و ما اللّه یُرید ظلما»(60) خداوند ارادهى ظلم نمىكند.
* «ما كان اللّه لیَظلمهم»(61) شأن خداوند ظلم كردن نیست.
* «لا یظلمون نَقیرا»(62)، «لا یظلمون شیئا»(63) كمترین ستمى به آنها نخواهد شد.
* «لا یظلمون فَتیلا»(64) خداوند به اندازه نخ درون هسته خرما وكمتر از آن ظلم نمىكند.
* «لا یظلم مِثقال ذَرّة»(65) خداوند به اندازهى سنگینى ذرّهاى ستم نمىكند.
پيام ها
1- در هنگام قهر الهى، همهى اسباب كامیابى بىفایده است. «ما أغنى عنهم»
2- رفاه مخالفان دین، شما را غمگین نكند كه روزى آن را خواهیم گرفت. «ما أغنى عنهم ما كانوا یُمتّعون»
3- قهر الهى، بعد از اتمام حجّت است. تنبیه باید بعد از تذكّر باشد. «و ما اهلكنا... الاّ لها منذرون»
4- در هر امّتى اولیاى خدا هستند كه آنان را هشدار دهند. «منقریةالاّ لهامنذرون»
5 - وظیفهى انبیا هشدار است و در قبول یا ردّ مردم مسئولیّتى ندارند. «منذرون»
6- انسان فطرتاً حقایق را درك مىكند، لكن چه بسا غفلت او را فرا مىگیرد، و درمان غفلت، تذكّر و هشدار است. «منذرون»
7- تنبیه قبل از تذكّر، ظلم است. «ذِكرى و ما كنّا ظالمین»
8 - شأن الهى از ظلم دور است. «و ما كنّا ظالمین»