1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 227
تفسير 26. الشعراء آية 24
Number of verses: 227
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ 24
(موسی) گفت: «پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، اگر اهل یقین هستید!».

ترجمه
(موسى) گفت: پروردگار آسمان‏ها وزمین وآنچه میان آنهاست، اگر باور دارید.
(فرعون) به اطرافیان خود گفت: آیا نمى‏شنوید (چه حرف‏هایى مى‏زند)؟
(بار دیگر موسى) گفت: او پروردگار شما و پروردگار نیاكان شماست.

نکته ها
قرآن مى‏گوید: دعواى انبیا با مخالفانشان بر سر ربوبیّت خداوند یعنى مدیریّت و قانونگذارى خداوند و لزوم اطاعت از دستورات اوست وگرنه مخالفان آنان، اللّه را به عنوان خالق جهان قبول داشتند. سخن كسانى كه امروز مى‏گویند: دین از سیاست جداست، همانند سخن كسانى است كه مى‏گویند: حساب آفریدن جهان به اراده خداوند از حساب اداره كردن آن جداست. (خداوند خلق كند، ولى ما حكومت كنیم) قرآن و عقل، حقّ ربوبیّت و تكلیف كردن و اطاعت شدن را تنها از كسى مى‏داند كه خالق است، نه دیگران. كسى كه آفرید مى‏داند چه قانونى وضع كند. «الا یعلم مَن خَلق»(11)
بعضى جمله‏ى «ان كنتم موقنین» را این گونه معنا كرده‏اند كه موسى گفت: من مى‏دانم كه سؤال شما براى فهمیدن نیست، بلكه براى طفره رفتن است، ولى اگر شما در جستجوى حقیقت باشید، در نظم ونظام هستى فكر كنید، ربوبیّت ویكتایى او را خواهید فهمید.


11) ملك، 14.

پيام ها
 1- باید به سؤال‏هاى اعتقادى، پاسخ صریح و روشن داد. «قال و ما ربّ العالمین قال ربّ السموات والارض»
 2- تمام هستى یك خدا دارد. «ربّ السموات والارض» (بر خلاف مشركان كه به خدایان متعدّد عقیده داشتند).
 3- تمام هستى تحت یك‏تدبیر، نظارت وحركت تكاملى قرار دارند. «ربّ‏العالمین»
 4- ذات خداوند قابل شناسایى نیست، باید او را از راه آفریده‏هایش شناخت و معرّفى كرد. «ربّ السموات والارض» (فرعون از چیستى وچگونگى خداوند سؤال كرد، ولى موسى از آفریده‏هاى او پاسخ داد چون ذات قابل شناخت نیست)
 5 - هر كسى نمى‏تواند وحدت تدبیر تمام هستى را درك كند. «ان كنتم موقنین» اهل یقین هرگاه به آفرینش آسمان‏ها و زمین نگاه عمیق كنند، ربوبیّت الهى را درك مى‏كنند.
 6- جوسازى، حقّ‏پوشى و حرف منطقى دیگران را قطع كردن، ابزار كار طاغوت‏هاست. «اَلا تستمعون» (مناظره‏ى موسى و فرعون علنى بود.)
 7- ربوبیّت خداوند نسبت به انسان‏هاى موجود، انسان‏هاى گذشته و آسمان و زمین یكسان است. «ربّ السموات و الارض... ربّكم و ربّ آبائكم...» (تدبیر و نظارت ومدیریّت خداوند بر آیات آفاقى (آسمان‏ها و زمین)، و آیات انفسى (انسان‏ها) یكسان است.)

Copyright 2015 almubin.com