ترجمه
هیچ تذكّر تازهاى از (طرف) خداوند مهربان برایشان نیامد، مگر آن كه از آن روىگردان بودند.
پس آنان تكذیب كردند، و به زودى اخبار (كیفر) آنچه را كه به مسخره مىگرفتند به آنان خواهد رسید.
نکته ها
در این آیات براى كفّار سه خصلت بیان شده است: اعراض، تكذیب، استهزا. آرى انسان به تدریج و گام به گام به سقوط كشیده مىشود، ابتدا به حقّ بىاعتنایى و اعراض مىكند، سپس آن را تكذیب و آن گاه حقّ را مسخره مىكند. ولى بدترین حالت و صفت انسان، مسخره كردن حقّ است، لذا در این آیه مىفرماید: در آینده، خبرهاى مسخره كردن آنان به آنها خواهد رسید. و نمىفرماید: كیفر اعراض و تكذیب به آنان خواهد رسید.
پيام ها
1- قرآن به تدریج نازل شده است. «ما یَأتیهم مِن ذكر... مُحدث»
2- تذكّرهاى قرآن، یكى از الطاف دائمى خداوند است. «ذكر مِن الرّحمن»
3- هیچ تذكّرى در افراد سنگدل، كارساز نیست. «من ذكرٍ»
4- خداوند با تذكّر، تكرار ونوآورى، با كفّار اتمام حجّت مىكند. «ذكر... محدث»
5 - انسان نباید به سنّتهاى كهن خود آن گونه دلبستگى داشته باشد كه هر حرف تازهاى را بشنود با آنكه حقّ است، باور نكند. «ذكر... محدث... عنه معرضین»
6- دین، عامل هوشیارى است، نه تخدیر. «من ذكر»
7- گروهى از مردم به جاى پذیرش حقّ، از قبل راه لجاجت را انتخاب كردهاند. (اعراض ودورى از حقّ، شیوه دائمى گروهى از مردم است). «كانوا»
8 - اعراضى كه برخاسته از استكبار وتكذیب باشد، خطرناك است. «معرضین - كذّبوا»
9- بىاعتنایى به خطرها و كیفرهاى آینده رمز قهر الهى است. «انباؤا ما كانوا»
10- آنان كه حقّ و پیروان آن را مسخره مىكنند، كارشان بىپاسخ نخواهد ماند. «ما كانوا به یستهزؤن» (یا در دنیا، یا در هنگام مرگ، یا در برزخ، یا در رجعت و یا در قیامت پاسخ كارهاى زشت خود را خواهند دید.)