ترجمه
(موسى) گفت: پروردگارا! همانا من به خویشتن ستم كردهام، پس مراببخش، پس (خداوند) او را آمرزید به درستى كه او آمرزندهى مهربان است.
نکته ها
سؤال: جملهى «ظَلمتُ نَفسى» به خودم ظلم كردم، از زبان كسى كه به پیامبرى مىرسد چه معنایى دارد؟
پاسخ: مراد از ظلم به خود در اینجا، گرفتار شدن به آثار اجتماعى قتل غیر عمد است، نه گناه، تا با مقام عصمت منافات داشته باشد. زیرا خداوند، موسى را مخلَص مىداند؛ «اِنّه كانَ مُخلَصاً»(27) و كسى كه به این درجه نائل گردید دیگر گناه نمىكند، زیرا شیطان اقرار كرده كه قدرت نفوذ در مخلصین را ندارد. «فَبِعزّتِك لاُغویّنّهم اَجمَعین . اِلاّ عبادكَ منهُم المخلَصین»(28)
پيام ها
1- در دعا، خداوند را با كلمه مباركهى «ربّ» بخوانیم. «قال ربّ»
2- هر چند كار خلاف، عمدى نباشد ولى نباید از آثار طبیعى و وضعى آن غافل بود. «ظَلمتُ نفسى» (حضرت موسى به قصد نجات یك مؤمن وارد صحنه شد و ناخواسته مرتكب قتل گردید و در واقع گناهكار به حساب نمىآمد؛ امّا این عمل، كار او را دشوار كرد و این یك آفت بود.)
3- افراد صالح حتّى در برابر كجىهاى غیر عمدى نیز بلافاصله استغفار مىكنند و از تبعات آن دورى مىگزینند. «فاغفرلى»
(حضرت موسى با استغفار خود چند چیز را از خداوند درخواست كرد، هم محو آثار اجتماعى كار خود را، هم برطرف شدن نگرانى از آینده را و هم دفع توطئههاى انتقام جویانهى فرعونیان را.)
4- دعاى انبیا مستجاب است. «فَغَفرلَه»