ترجمه
و (در این هنگام) مردى از دورترین نقطه شهر (كه مركز استقرار فرعونیان بود) شتابان (به سوى او) آمد و گفت: اى موسى! همانا سران قوم در مورد تو مشورت مىكنند تا تو را بكشند، پس (فوراً از اینجا) خارج شو، همانا كه من از خیرخواهان و دلسوزان تو هستم.
پس (موسى) از شهر خارج شد در حالى كه نگران و ترسان بود. گفت: پروردگارا! مرا از (دست) این گروه ستمگر نجات ده.
نکته ها
مراد از كلمهى «رَجُل» در این آیه، همان «مؤمن آلفرعون» است كه سورهى «مؤمن» (غافر) به نام اوست. او ایمان خود را كتمان و در لباس تقیّه به موسى كمك مىكرد.
پيام ها
1- حضرت موسى در دربار فرعون، عامل نفوذى و طرفدار داشت. «جاء رجل»
2- كمك به ظالم در هر شكلى حرام است؛ ولى ورود و نفوذ در دستگاه براى كمك به اهل ایمان كارى پسندیده است. «جاء رجل» (حضور علىّ ابنیَقطین یكى از یاران امام كاظمعلیه السلام در دستگاه ظلم بنىعبّاس نیز از همین باب بود.)
3- طاغوتها براى امنیّت و آسایش بیشتر خود، در میان مردم و مركز شهر زندگى نمىكنند. «اَقصَى المدینة»
4- در حفظ جان رهبران و نخبگان جامعه، نهایت تلاش خود را بكار ببریم. «یَسعى»
5 - گاه، خبررسانى به موقع وسوز و سرعت در كار، سرنوشت یك ملّت را عوض مىكند. «یسعى» (چه بسا كه اگر این مرد، اخبار را به موسىعلیه السلام نمىرساند و آن حضرت از شهر بیرون نمىرفت، به دست مأموران فرعون كشته مىشد.)
6- یك انسان انقلابى مثل موسى، جبههى كفر و مهرههاى آن را به اضطراب و تكاپو مىاندازد. «اِنّ المَلاء یَأتَمِرون»
7- اطرافیان طاغوتها نیز در جرم آنها شریك هستند. «یَأتَمِرون بك»
8 - افشاى توطئهها و طرحهاى خائنانه واجب است. «یَأتمِرون بك»
9- مصلحان جامعه باید همواره آمادگى هجرت و آوارگى را داشته باشند. «فَخَرج»
10- به هشدارهاى دلسوزانه بها دهیم و نصیحت دیگران را بپذیریم. «فَاخرُج - فَخَرَج»
11- شجاعت، به معناى در دسترسِ دشمن قرار گرفتن نیست. «فخَرَج»
12- زندگى انبیا غالباً با آوارگى و سختى همراه بوده است. «فخَرَج»
13- سعى و همّت خود را بكار بریم؛ ولى نتیجه را از خداوند بخواهیم. «فخَرَج - قال رَبّ نَجّنى»
14- دعا باید با تلاش و حركت همراه باشد. «فخَرَج منها - قال رَبّ نَجّنى»
15- رهبران الهى، در همه حالات از خداوند استمداد مىكنند. «ربّ نَجّنى من القوم الظالمین»، «ربّ اِنّى ظَلمتُ نفسى فاغفرلى»(29)، «ربّ بما أنعمتَ علّى فلن أكونَ ظهیراً للمجرمین»(30) و «ربّ انّى لما أنزلتَ الىّ من خیر فَقیر»(31)
29) قصص، 16.
30) قصص، 17.
31) قصص، 24.