ترجمه
پس آیا كسى كه به او وعدهاى نیكو دادهایم و او آن را خواهد دید، مانند كسى است كه او را از بهرهى زندگى دنیا بهرهمند ساختیم (و) سپس او در روز قیامت از احضارشدگان (براى حساب و جزا) خواهد بود؟!
نکته ها
این آیه در ادامهى آیات قبل، پیرامون كسانى است كه به خاطر حفظ زندگانى دنیا، بر كفر باقى ماندند.
وعدهاى كه در این آیه به آن اشاره گردیده، همان وعدهاى است كه در آیات مختلف قرآن به اهلایمان و عمل صالح داده شده است، از جمله آیهى نهم سورهى مائده: «وَعَدَ اللّهُ الّذین آمنوا و عملوا الصالحاتِ لهم مغفرةٌ و أجرٌ عظیم».
مخالفان پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله در صدر اسلام، افراد مرفّه و كامیاب بودهاند.
پيام ها
1- وعدههاى الهى و پاداشهاى اخروى، هم بزرگ است و هم نیكو. «وعداً حسنا» (كلمه «وَعداً» كه با تنوین آمده، اشاره به بزرگى امر و كلمه «حسناً» نشان از نیكویى دارد.)
2- وعدههاى الهى، قطعى و مسلّم است. «وعدناه ...فهو لاقیه»
3- شیوهى مقایسه، از بهترین اسلوبهاى تبلیغ و تربیت است. «أفمَن وعَدناه... كمَن متّعناه» (كسانى كه وعدههاى الهى را دریافت مىكنند، قابل مقایسه با دیگران نیستند)
4- توفیق بهرهگیرى از متاع دنیا نیز به دست خداست. «متّعناه»
5 - كامیابى دنیوى، نشانهى آسودگى اُخروى نیست. «متّعناه... من المحضرین»
6- بهرهمندىهاى دنیوى، حساب و كتاب دارد. «متّعناه... من المحضرین»
حضرت علىعلیه السلام مىفرماید: «فى حلالها حساب و فى حرامها عقاب»(93) در حلال دنیا حساب و در حرام آن عقاب است.
7- كامیابى غافلانه، احضار ذلیلانهى اُخروى در پىدارد. «من المحضرین» آرى در لذّتى كه پایانش آتش است، خیرى نیست.