ترجمه
و تو امید نداشتى كه (این) كتاب (آسمانى) به تو القا گردد، (و این نزول نبود،) مگر رحمتى از سوى پروردگارت، پس (به شكرانهى آن) هرگز پشتیبان كافران مباش.
نکته ها
دو شباهت میان حضرت موسىعلیه السلام و محمّدصلى الله علیه وآله در آیات این سوره به چشم مىخورد:
1. حضرت موسى به امید به دست آوردن آتش، به سوى آن رفت و به نور رسید، «فلمّا اتاها نودى...» (آیهى 30)، پیامبر اسلامصلى الله علیه وآله نیز به قصد عبادت به غار حرا رفت كه با وحى آسمانى آشنا شد. «ما كنت ترجوا ان...»
2. در آیه هفده حضرت موسى اظهار داشت: «ربّ بما اَنعمتَ علىّ فلن اكون ظهیراً للمجرمین» پروردگارا! به خاطر لطفى كه به من كردى من هرگز یاور تبهكاران نخواهم بود. در این آیه نیز خداوند به پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله مىفرماید: «یُلقى الیك الكتاب... فلا تكوننّ ظهیراً للكافرین» به خاطر كتاب آسمانى كه به تو القا شده، هرگز یاور كافران مباش.
پيام ها
1- حتّى انبیا با آن پاكى روح و كمال عبودیّت، توقّع دریافت وحى نداشتهاند، وحى، رحمت الهى بوده است. «ما كنت ترجوا ...الاّ رحمة من ربّك»
2- بعثت پیامبران ونزول كتب آسمانى، از شئون ربوبیّت خداوند است. «رحمة من ربّك»
3- برائت و پرهیز از پشتیبانى كافران به قدرى مهم است كه شكرانهى نزول وحى قرار گرفته است. «یُلقى الیك الكتاب ... فلا تكوننّ...»
4- هرگونه حمایت از كفر وپشتیبانى از جرم ممنوع است. «فلاتكوننّ ظهیراً للكافرین»