ترجمه
و كسانى كه كافر شدهاند، به كسانى كه ایمان آوردند گفتند: شما راه ما را پیروى كنید، (اگر گناهى داشته باشد) ما گناهان شما را بر عهده مىگیریم. در حالى كه چیزى از گناهانشان را عهدهدار نیستند؛ قطعاً آنان دروغگویانند.
نکته ها
منحرفان براى دعوت و تشویق دیگران به كار خلاف مىگویند: اگر این كار گناهى دارد به گردن ما. در حالىكه هیچكس نمىتواند گناه دیگرى را به عهده بگیرد. «و لْنَحمل خطایاكم و ما هم بحاملین»
شاید بتوان گفت: كفّار كه علاقه دارند مردم از ایمانشان دست بردارند. «وَدَّ كثیرٌ من اهل الكتاب لو یَرُدّونَكم من بعد ایمانكم كُفّارا»(116)، كار خود را در چند مرحله انجام مىدهند:
الف: با آزار مؤمنان، مانع ایمان آوردن آنان مىشوند. «یصدّون عن سبیل اللَّه»(117)
ب: جنگ به راه مىاندازند. «لا یزالون یقاتلونكم حتّى یردّوكم عن دینكم اِن استطاعوا»(118)
ج: مىگویند: شما لااقل در عمل پیرو ما باشید. «اتّبعوا سبیلنا» كه اگر چنین نمودید، دیگر آزار و اذیّتى نمىشوید و ما تمام مسئولیّت ارتداد شما را بر عهده مىگیریم. «و لْنَحمل خطایاكم»
د: اگر به هیچ یك از كارهاى فوق موفّق نشدند، دوست دارند حداقل با آنان مداهنه و سازش كنید. «ودّوا لو تدهن فیدهنون»(119)
پيام ها
1- دشمنان، از شما دست بر نمىدارند و اهداف خود را تبلیغ مىكنند. (مسلمانان هم گرفتار شكنجه و آزار جسمى كفّار بودند، «فتنة الناس» و هم مورد تهاجم فرهنگى، تبلیغاتى و روانى آنان.) «و قال الّذین كفروا للّذین آمنوا اتّبعوا سبیلنا»
2- ارتداد و بازگشت به كفر، گناه بزرگى است كه كفّار ادّعا مىكنند جبران مىكنند. «و لْنَحمل خطایاكم»
3- در جهانبینى اسلام، هیچكس بار كسى را به دوش نمىكشد. «و لا تزر وازرة وزر اُخرى»(120) ولى در تفكّر دیگران چنین نیست. «و لْنَحمل خطایاكم» (هنوز كلیسا، گناهان دیگران را مىخرد!)
4- وعدههاى كفّار و شیطان، تو خالى و بىاساس است. «و ماهم بحاملین» (شیطان نیز به انسان دستور مىدهد كفر ورزد، ولى بعد از كفر ورزیدن، او را رها مىكند. «اذ قال للانسان اكفر فلمّا كفر قال انّى برىٌ منك»(121))