ترجمه
و به راستى نوح را به سوى قومش فرستادیم، پس در میان آنان، هزار سال به استثناى پنجاه سال درنگ كرد، (ولى جز اندكى از مردم به سخن او گوش ندادند) پس طوفان (قهر خداوند) آنان را در حالى كه ستمگر بودند فرا گرفت.
پس او و سرنشینان كشتى را نجات دادیم و آن (ماجرا) را براى جهانیان، نشانهى (عبرت) قرار دادیم.
نکته ها
در آغاز سوره خواندیم كه خداى متعال فرمود: مردم و مدّعیان ایمان رها نیستند، همه را مورد آزمون قرار مىدهیم. از این آیه بهبعد داستان حضرت نوح، ابراهیم، لوط، شعیب، هود، صالح و موسىعلیهم السلام را مىخوانیم و با نمونههایى از آزمایش امّتهاى پیشین آشنا مىشویم.
تنها پیامبرى كه مدّت رسالتش در قرآن بیان شده، حضرت نوح است. نهصد و پنجاه سال، مدّت رسالت حضرت نوح تا زمان طوفان است؛ امّا مدّت زندگى آن حضرت و پیامبرى آن حضرت پس از طوفان، بیان نشده است.
پيام ها
1- در شیوهى تبلیغ، سزاوار است ابتدا كلیّات گفته شود و بعد تفصیل مطالب و نمونهها بیان گردد.در آیات قبل خواندیم: «و لقد فتنّاالّذین من قبلهم» و اكنون به تفصیل بیان مىكند. «و لقد ارسلنا نوحاً»
2- آشنایى با تاریخ اقوام گذشته، مورد توجّه قرآن است. «و لقد ارسلنا نوحاً» (بیان تاریخ انبیاى پیشین، تسلّى بخش پیامبر اكرمصلى الله علیه وآله است.)
3- انبیا، در میان مردم بودند. «فیهم» (اگر پیامبرى از مردم قهر كند، تنبیه مىشود. چنانكه در مورد حضرت یونس مىخوانیم: «فالتقمه الحوت»(122) پس از دورى از مردم، نهنگى او را بلعید.)
4- قرآن، با بیان عمر طولانى انسان، آن را محال نمىداند. «الف سنة ...»
5 - اگر قابلیّت و آمادگى پذیرش نباشد، هزار سال تبلیغ هم اثرى ندارد. «الف سنة الاّ خمسین عاما»
6- در تربیت و تبلیغ، صبر و پایدارى لازم است. «الف سنة الاّخمسین عاماً» این آیه پایدارى نوحعلیه السلام و سرسختىمردم را نشان دهد.
7- آمار را دقیق نقل كنیم. «الف سنة الاّ خمسین عاماً»
8 - بىتوجّهى به پیام انبیا، ظلم است و ظلم، كلید قهر الهى است. «فاخذهم الطّوفان و هم ظالمون»
9- پیامبران و پیروان آنها، از قهر الهى در امانند. «فانجیناه واصحاب السفینة»
10- طول عمر نوح، ساختن كشتى و زیر آب رفتن همهى زمین، به امر خداوند بوده است. «ارسلنا... الف سنة... فانجیناه و اصحاب السّفینة»
11- یارى الهى به معناى ترك كوشش و تلاش نیست. حضرت نوح و یاران او كشتى را ساختند. «السّفینة»
12- بعضى از افراد و حوادث، فوق زمان و مكانند. «آیة للعالمین»
122) صافّات، 142 .