ترجمه
(ابراهیم) گفت: در این منطقه لوط است، فرشتگان گفتند: (نترس) ما به كسانى كه در این جا هستند آگاهتریم؛ قطعاً او (لوط) و خاندانش را نجات مىدهیم، جز همسرش كه از باقى ماندگان (در قهر ما) است.
نکته ها
از جمع این آیه و آیهى 36 سورهى ذاریات كه مىفرماید: «فما وجدنا فیها غیر بیت من المسلمین» ما جز یك خانوادهى با ایمان، هیچ كس را مؤمن نیافتیم، استفاده مىشود كه تنها حضرت لوط و فرزندانش مؤمن بودند و حتّى همسر او گرفتار عذاب شد.
از آیهى 74 سورهى هود استفاده مىشود كه حضرت ابراهیم از خداوند تقاضا كرد كه قهر الهى بر قوم لوط نازل نشود؛ امّا این درخواست مورد قبول واقع نشد و پاسخ آمد: از این امر صرف نظر كن. «یجادلنا فى قوم لوط... یا ابراهیم اعرض عن هذا انّه قد جاء امر ربّك»(137)
پيام ها
1- وجود اولیاى الهى در جامعه، مانع نزول قهر الهى است. «انّ فیها لوطاً»
2- انبیا و پیروانشان، از قهر الهى در امانند. «لنُنجّینّه و اهله»
3- فرشتگان، یكایك افراد را مىشناسند. «نحن اعلم بمن فیها»
4- گاهى مردان حقّ، در نهایت غربت بودهاند. (تنها فرزندان لوط به پدرشان ایمان داشتند!) «لنُنجّینّه و اهله»
5 - فرزندان، هنگام تضادّ فكرى میان والدین، مىتوانند راه حقّ را انتخاب كنند. «و اهله الاّ امراته» (فرزندان لوط، راه پدر را بر راه مادر ترجیح دادند)
6- زن، شخصیّتى مستقل دارد و مىتواند تحت تأثیر مرد یا نظام اقتصادى و فرهنگى خانواده قرار نگیرد. «الاّ امراته»
7- وابستگى رمز نجات نیست؛ وارستگى رمز نجات است. «لنُنجّینّه و اهله الاّ امراته» (همسر لوط، به او وابسته بود؛ امّا خود وارسته نبود.)
8 - عنوان اجتماعى مهم نیست؛ ایمان و عملكرد معیار است. «الاّ امراته» (همسر پیامبر بودن به تنهایى ارزش نیست، همراهى و تبعیّت از او ارزش است)
9- همسران پیامبران، معصوم نیستند. «الاّ امراته» (حتّى از میان زنان پیامبر اسلامصلى الله علیه وآله، تنها بعضى مورد الطاف ویژهى الهى بودند. چنانكه در جاى دیگر مىخوانیم: «فانّ اللَّه أعدّ للمحسنات منكنّ أجرا عظیما»(138))