1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 286
تفسير 2. البقرة آية 44
Number of verses: 286
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
۞ أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ 44
آیا مردم را به نیکی (و ایمان به پیامبری که صفات او آشکارا در تورات آمده) دعوت می‌کنید، اما خودتان را فراموش می‌نمایید؛ با اینکه شما کتاب (آسمانی) را می‌خوانید! آیا نمی‌اندیشید؟!

ترجمه
آیا مردم را به نیكى دعوت كرده و خودتان را فراموش مى‏نمایید؟ با اینكه شما كتاب (آسمانى) را مى‏خوانید، آیا هیچ فكر نمى‏كنید؟

نکته ها
دانشمندان یهود، قبل از بعثت پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله، مردم را به ایمان آوردن به آن حضرت دعوت مى‏كردند و بشارت ظهور حضرت را مى‏دادند، امّا هنگام ظهور، خودشان ایمان نیاوردند و حتّى بعضى از آنان به بستگان خود كه اسلام آورده بودند، توصیه مى‏كردند كه مسلمان بمانند، ولى خودشان اسلام نمى‏آوردند. [298]
در روایات آمده است: دانشمندى كه دیگران را به بهشت دعوت كند، ولى خودش اهل جهنّم باشد، بزرگترین وسخت‏ترین حسرت‏ها را خواهد داشت. [299]
حقّ تلاوت، عمل است. امام صادق علیه السلام فرمود: «كونوا دعاة النّاس باعمالكم و لاتكونوا دعاةً بالسنتكم» [300] با اعمال خودتان مردم را دعوت كنید، نه تنها با گفتار. از حضرت على علیه السلام نقل شده است كه فرمود: سوگند كه من شما را به كارى دعوت نمى‏كنم، مگر آنكه خودم پیشگام باشم و از كارى نهى نمى‏كنم مگر آنكه خودم قبل از شما آن را ترك كرده باشم. [301]
در نهج‏البلاغه آمده است: هر كس خود را امام دیگران قرار داد، ابتدا باید به تعلیم خود بپردازد. [302]
امام كاظم علیه السلام فرموده‏اند: «طوبى للعلماء بالفعل و ویل للعلماء بالقول» [303] درود بر عالمانى كه به گفته خود عمل مى‏كنند و واى بر عالمانى كه فقط حرف مى‏زنند.
عالم بى‏عمل در قالب تمثیل
الف: در قرآن: عالم بى‏عمل، الاغى است كه بار كتاب حمل مى‏كند، ولى خود از آن بهره‏اى نمى‏برد. [304]
ب: در روایات:
* رسول خدا صلى الله علیه وآله: عالم بى‏عمل، مثل چراغى است كه خودش مى‏سوزد، ولى نورش به مردم مى‏رسد. [305]
* رسول خدا صلى الله علیه وآله: عالم بى‏عمل، چون تیرانداز بدون كمان است. [306]
* عیسى علیه السلام: عالم بى‏عمل، مثل چراغى است بر پشت‏بام كه اتاق‏ها تاریك‏اند. [307]
* على علیه السلام: عالم بى‏عمل، چون درخت بى‏ثمر وگنجى است كه انفاق نشود. [308]
* امام صادق علیه السلام: موعظه‏ى عالم بى‏عمل، چون باران بر روى سنگ است كه در دلها نفوذ نمى‏كند. [309]
ج: در كلام اندیشمندان:
* عالم بى‏عمل:
گرسنه‏اى است روى گنج خوابیده.
تشنه‏اى است بر كنار آب و دریا.
طبیبى است كه خود از درد مى‏نالد.
بیمارى است كه دائماً نسخه درمان را مى‏خواند، ولى عمل نمى‏كند.
منافقى است كه سخن و عملش یكى نیست.
پیكرى است بى‏روح.


298) نمونه، ج‏1، ص‏214.
299) بحار، ج‏2، ص‏37.
300) نورالثقلین، ج‏1، ص‏57.
301) نهج‏البلاغه، خطبه 175.
302) نهج‏البلاغه، حكمت‏73.
303) بحار، ج‏78، ص‏299.
304) جمعه، 5.
305) كنزالعمّال، ح 29109.
306) بحار، ج‏10، ص 100.
307) بحار، ج 14، ص 309.
308) غررالحكم.
309) بحار، ج‏2، ص 39.

پيام ها
1- آمران به معروف، باید خود عامل به معروف باشند. «تأمرون الناس بالبرّ و تنسون انفسكم»
2- اگر مقدّمات فراموشى را خود فراهم كرده باشیم، معذور نیستیم. عذر آن فراموشكارى پذیرفته است كه بى‏تقصیر باشد. «تنسون، تتلون»
3- تلاوت كتاب آسمانى كافى نیست، تعقّل لازم است. «تتلون الكتاب افلا تعقلون»
4- خود فراموشى، نشانه‏ى بى‏خردى است. «افلا تعقلون»

Copyright 2015 almubin.com