ترجمه
همانا كسانى كه كفر ورزیدهاند، براى آنها یكسان است كه هشدارشان دهى یا هشدارشان ندهى. آنها ایمان نخواهند آورد.
نکته ها
«كفر»، به معناى پوشاندن و نادیده گرفتن است. به كشاورز و شب، كافر مىگویند. چون كشاورز دانه و هسته را زیر خاك مىپوشاند و شب فضا را در برمىگیرد. كفران نعمت نیز به معنى نادیده گرفتن آن است. شخص منكر دین، به سبب اینكه حقایق و آیات الهى را كتمان مىكند و یا نادیده مىگیرد، كافر خوانده شده است.
قرآن، بعد از متّقین، گروهى از كفّار را معرّفى مىكند. آنها كه در گمراهى و كتمانِ حقّ، چنان سرسختند كه حاضر به پذیرش آیات الهى نیستند و در برابر دعوت پیامبران، زبان قال و حالشان این بود: «سواء علینا أوَعَظتَ ام لم تكن من الواعظین»(133) براى ما وعظ و نصیحت تو اثرى ندارد، فرقى ندارد كه پند دهى یا از نصیحت دهندگان نباشى.
اگر زمینه مساعد ومناسب نباشد، دعوت انبیا نیز مؤثّر واقع نمىشود.
باران كه در لطافت طبعش، خلافنیست
در باغ لاله روید و در شورهزار، خَس
133) شعراء، 136.
پيام ها
1- لجاجت و عناد و تعصّب جاهلانه، انسان را جماد گونه مىكند. «سواء علیهم»
2- روش تبلیغ براى كفّار، انذار است. اگر انذار و هشدار در انسان اثر نكند، بشارت و وعدهها نیز اثر نخواهند كرد. «سواء علیهم ءانذرتهم ام لم تُنذرهم»
3- انتظار ایمان آوردنِ همهى مردم را نداشته باشید.(134) «...لا یؤمنون»
134) در آیهى 103 سوره یوسف مىفرماید: «وما اكثر النّاس ولو حَرصتَ بمؤمنین» هر چند آرزومند و حریص باشى، بسیارى از مردم ایمان نخواهند آورد.