1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 60
تفسير 30. الروم آية 33
Number of verses: 60
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ 33
هنگامی که رنج و زیانی به مردم برسد، پروردگار خود را می‌خوانند و توبه‌کنان بسوی او بازمی‌گردند؛ امّا همین که رحمتی از خودش به آنان بچشاند، بناگاه گروهی از آنان نسبت به پروردگارشان مشرک می‌شوند.

ترجمه
و هرگاه زیانى به مردم رسد، توبه‏كنان پروردگار خود را مى‏خوانند و به سوى او باز مى‏گردند؛ امّا چون خداوند از طرف خود رحمتى به آنان بچشاند، گروهى از آنان به پروردگارشان شرك مى‏ورزند.

پيام ها
1- ضررها از خود ماست، ولى رحمت‏ها از خداوند است. «مسّ الناس ضُرٌّ - منه رحمةً»
 2- گروهى از مردم تنها در حال سختى و مصیبت خدا را مى‏خوانند، در حالى كه مؤمن باید در همه حال خدا را بخواند. «ضرّ دعوا ربّهم منیبین»
 3- نشانه‏ى فطرى بودن گرایش به خدا آن است كه هرگاه سختى‏ها و فشارها، غبار غفلت را بر طرف كند، انسان به سوى او توجّه مى‏كند. «فطرت اللّه... اذا مسّ الناس ضرّ دعوا ربّهم»
 4- انسان، كم ظرفیّت و ضعیف است، با اندكى زیان ناله مى‏كند و با چشیدن رحمت غافل مى‏شود. «ضرٌّ دعوا - رحمة ... یشركون»
 5 - رفاه، زمینه‏ى غفلت است. «اذاقهم منه رحمةً... یشركون»
 6- گروهى از انسان‏ها ناسپاس‏اند. (همین كه رحمتى مى‏چشند، به جاى شكر، شرك مى‏ورزند.) «اذاقهم منه رحمةً... یشركون»
 7- دعاى مضطرّ مستجاب مى‏شود. «ضرّ دَعَوا... اذاقهم منه رحمة»
 8 - زندگى بشر، آمیزه‏اى از تلخى‏ها و شیرینى‏هاست. «ضُرٌّ... رحمة»

Copyright 2015 almubin.com