1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 54
تفسير 34. سبأ آية 15
Number of verses: 54
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ ۖ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَشِمَالٍ ۖ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ ۚ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ 15
برای قوم «سبا» در محل سکونتشان نشانه‌ای (از قدرت الهی) بود: دو باغ (بزرگ و گسترده) از راست و چپ (رودخانه عظیم با میوه‌های فراوان؛ و به آنها گفتیم:) از روزی پروردگارتان بخورید و شکر او را بجا آورید؛ شهری است پاک و پاکیزه، و پروردگاری آمرزنده (و مهربان)!

ترجمه
همانا براى قوم سبأ در محل سكونتشان نشانه‏اى (از قدرت و رحمت الهى) بود: دو باغ و بوستان از راست و چپ. از روزى پروردگارتان بخورید و براى او شكرگزار باشید (كه) شهرى پاك و پروردگارى آمرزنده (دارید).

نکته ها
«سبأ» نام سرزمین حاصلخیز یمن است. سبأ نام شخصیّت بزرگ منطقه بوده كه روى آن سرزمین گذاشته‏اند.
مردم در رسیدن به تمدّن و بهره‏گیرى از نعمت‏هاى الهى دو نوع برخورد دارند:
برخى مانند سلیمان‏علیه السلام با داشتن آن همه قدرت، از خداوند توفیق شكرگزارى مى‏خواهد. «اوزعنى ان اشكر»
گروهى مانند قوم سبأ كه با داشتن شهرى پاكیزه و دلنشین كفران ورزیدند.
در قرآن هر كجا فرمان خوردن آمده، در كنارش مسئولیّتى آمده است:
«كلوا... واشكروا»(498)
«فكلوا... اطعموا»(499)
«كلوا... واعملوا صالحا»(500)
«كلوا... لا تسرفوا»(501)


498) بقره، 172.
499) حج، 28.
500) مؤمنون، 51.
501) اعراف، 31.

پيام ها
1- سر گذشت كشور سبأ عبرت‏انگیز است. «لقد كان لسبأ... آیة»
 2- سرسبزى باغ‏هاى منطقه‏ى سبأ، استثنایى بوده است. «آیة»
 3- یكى از آیات الهى، زیبایى‏هاى طبیعى است. «آیة جنّتان...»
 4- منطقه‏ى سبأ از هر گونه كمبود، آفات، نا امنى، فحشا و قحطى پاك بود. «بلدة طیّبة»
 5 - در برابر نعمت‏هاى الهى باید شاكر بود، ولى انسان هرگز حقّ شكر را ادا نمى‏كند و خداوند او را مى‏بخشد. «واشكروا له... ربّ غفور»
 6- در انتخاب مسكن، به عنصر آبادانى، پاكى و پاكیزگى شهر توجّه كنید. «مسكنهم... بلدة طیّبة»
 7- روزى دادن و آمرزیدن از شئون ربوبیّت است. «رزق ربّكم... ربّ غفور»

Copyright 2015 almubin.com