1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 45
تفسير 35. فاطر آية 45
Number of verses: 45
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا 45
اگر خداوند مردم را به سبب کارهایی که انجام داده‌اند مجازات کند، جنبنده‌ای را بر پشت زمین باقی نخواهد گذاشت! ولی (به لطفش) آنها را تا سرآمد معیّنی تأخیر می‌اندازد (و مهلت اصلاح می‌دهد) امّا هنگامی که اجل آنان فرا رسد، (خداوند هر کس را به مقتضای عملش جزا می‌دهد) او نسبت به بندگانش بیناست (و از اعمال و نیّات همه آگاه است)!

ترجمه
و اگر خداوند مردم را به سزاى آن چه انجام داده‏اند مؤاخذه نماید، هیچ جنبنده‏اى روى زمین باقى نمى‏ماند، ولى (سنّت خداوند بر آن است كه) مردم را تا مدّتى معین مهلت دهد (تا خود را اصلاح نمایند)، پس همین كه مدّتشان به سر آمد (آنان را مؤاخذه مى‏كند.) و همانا خداوند به (احوال) بندگان خود بیناست (و هر كس را به مقتضاى كردارش جزا مى‏دهد).

نکته ها
امام سجّاد علیه السلام در مناجات خود مى‏گوید: «كان جزائى فى اول ما عصیتك النار»(587) خداوندا جزاى من در اولین گناهى كه كردم آتش بود و هر چه زنده مانده‏ام لطف و مهلت تو نسبت به من است كه شاید من توبه كنم.


587) صحیفه سجادیه، دعاى 16.

پيام ها
1- گر حكم شود كه مست گیرند           در شهر هر آن كه هست گیرند. «و لو یؤاخذ اللّه الناس... ماترك... من دابّة»
 2- گناهى كیفر دارد كه با علم و عمد انجام گیرد. «یؤاخذ... بما كسبوا»
 3- فلسفه تأخیر كیفر مردم از دنیا به قیامت، بقاى نسل بشر و تداوم حیات در كره زمین است. مردم اگر با گناه هلاك شوند بشرى باقى نخواهد ماند و نسل منقرض خواهد شد «ما ترك على ظهرها من دابّة»
 4- خداوند، صبور و اهل عفو و مغفرت و مهلت دادن است و مردم را فورى در دنیا به جرم عملكرد بد آنان مجازات نمى‏كند. «یؤخّرهم الى أجل مسمّىً»
 5 - مرگ و میرها و فرصت‏ها و مهلت‏ها، با اراده‏ى الهى و داراى نظم و حساب و كتاب است. «یؤخّرهم الى أجل مسمّىً»
 6- مدّت عمر انسان، از پیش تعیین شده است. «اجلٍ مُسمّى»
 7- مهلت خداوند به بندگان گنه‏كار و تأخیر مجازات آنان تا قیامت از سنّت‏ها و برنامه‏هاى الهى است. «یؤخّرهم الى أجل مسمّىً»
 8 - مهلت دادن خداوند به گنه‏كاران كارى عالمانه است. «بعباده بصیراً»
(ده‏ها میلیون نفر سال‏ها بعد از گناه توفیق توبه پیدا كرده‏اند و خلافكارى خود را اصلاح نموده‏اند كه اگر خداوند كیفر آنان را فورى مى‏داد همه دوزخى مى‏شدند.)

Copyright 2015 almubin.com