1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 88
تفسير 38. ص آية 12
Number of verses: 88
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ 12
پیش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت (پیامبران ما را) تکذیب کردند!

ترجمه
پیش از این كفّار (مكّه نیز،) قوم نوح و عاد و فرعونِ صاحب قدرت، انبیا را تكذیب كردند.
(همان گونه كه) قوم ثمود و لوط و اصحاب بیشه (كه قوم حضرت شعیب بودند) آنان نیز احزابى بودند (كه انبیا را تكذیب كردند).
  هر یك از این گروهها، رسولان را تكذیب كردند و عذاب الهى در مورد آنان تحقّق یافت.
 گویا این كفّار جز صیحه‏اى هلاكت بار كه به دنبالش بازگشتى براى آنان نیست، انتظار ندارند.
 و (لذا با تمسخر و غرور) گفتند: «پروردگارا! سهم ما را (از عذاب) هرچه زودتر قبل از روز قیامت به ما بده».

نکته ها
«ذوالاوتاد» صاحب میخ‏ها، كنایه از تثبیت قدرت است. «فواق» به معناى رجوع است. همچنین فرصت دادن میان دوشیدن شیر حیوان براى رجوع شیر مجدد به پستان است.
«أیكة» به معناى درخت و «اصحاب الایكة» یعنى مردمانى كه در سرزمینى پر آب و درخت زندگى مى‏كردند.
در این چند آیه به سرنوشت شوم امّت‏هاى شش نفر از انبیاى قبل از اسلام اشاره شده است تا هم كفّار زمان پیامبر اسلام عبرت بگیرند و هم پیامبر و مؤمنان بدانند كه تكذیب انبیا سابقه دیرینه دارد و چیز جدیدى نیست.
قوم نوح در آب غرق شدند، «فاخذهم الطوفان»(10) خداوند آنان را با طوفانى موج ساز در دریا گرفتار كرد.
قوم عاد كه حضرت هود را تكذیب كردند به وسیله‏ى تند بادى سخت از پاى درآمدند، «فاهلكوا بریح صَرصر عاتیه»(11) با بادى پر صدا، سرد و طغیانگر هلاك شدند.
قوم فرعون در امواج نیل هلاك شدند، «اغرقنا آل‏فرعون»(12) ما آل‏فرعون را غرق كردیم.
قوم ثمود كه حضرت صالح را تكذیب كردند با صیحه‏اى آسمانى نابود شدند، «انا ارسلنا علیهم صیحة واحدة فكانوا كهشیم المحتظر»(13) با صیحه‏اى آنگونه نابودشان كردیم كه به صورتى كه مانند خار و خاشاك خرد شده در آغل چهار پایان است در آمدند.
قوم لوط با زلزله و سنگ‏هاى آسمانى، «انا ارسلنا علیهم حاصبا»(14) ما با فرستادن سنگ هلاكشان كردیم.
اصحاب ایكه كه حضرت شعیب را تكذیب كردند با صاعقه به هلاكت رسیدند. «فانتقمنا منهم»(15) ما از آنان انتقام گرفتیم.


10) عنكبوت، 14 .
11) حاقّه، 6 .
12) بقره، 50 .
13) قمر، 31 .
14) قمر، 54 .
15) حجر، 79

پيام ها
1- بیان تاریخ پر عبرت گذشتگان، نمونه‏اى روشن از ذكر بودن قرآن است كه در آیه‏ى اول خواندیم: «والقرآن ذى الذّكر»، «كذّبت قبلهم قوم نوح...»
 2- طاغوت‏هاى زمان، به هنگام عجز در مقابل منطق، به آزار و شكنجه اقدام مى‏كنند. «فرعون ذوالاوتاد»
 3- قوم عاد و فرعون و نوح و ثمود و لوط گروه‏هایى متشكل و بى‏نظیر بودند. «اولئك الاحزاب» (كلمه «حزب» به گروه متشكل و منسجم و همسو گفته مى‏شود و كلمه «اولئك» كه در آن نوعى انحصار است اشاره به این است كه اینها قومى بى‏نظیر بوده‏اند.)
 4- تكذیب یك پیامبر به‏منزله تكذیب همه پیامبران است. «ان كلّ الا كذّب الرسل»
 5 - صیحه و صاعقه، یكى از عذاب‏هاى دنیوى خداوند است. «صیحة واحدة»
 6- اگر عذاب بیاید اجازه بازگشت به كافران داده نخواهد شد. «ما لها من فواق»
 7- تكذیب پیامبران، سنّت همیشگى معاندان در طول تاریخ بوده است. «ان كل الا كذب الرسل»
 8 - كافران، تهدیدهاى الهى را به تمسخر و استهزا مى‏گیرند. «عجّل لنا قطّنا»
 9- غرور و لجاجت، انسان را وادار مى‏كند كه به استقبال خطر رود. «عجّل لنا قطّنا»
 10- قیامت، روز حسابرسى است. «یوم الحساب»

Copyright 2015 almubin.com