1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 200
تفسير 3. آل عمران آية 104
Number of verses: 200
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ 104
باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند! و آنها همان رستگارانند.

ترجمه
و از میان شما باید گروهى باشند كه (دیگران را) به خیر دعوت نمایند و امربه معروف ونهى از منكر كنند و آنها همان رستگارانند.

نکته ها
قرارگرفتن آیه مربوط به امر به معروف ونهى از منكر در میان دو آیه‏اى كه دستور اتّحاد و یكپارچگى مى‏دهد، شاید از آن رو باشد كه در نظام اجتماعىِ متفرّق و از هم پاشیده، یا قدرت دعوت به خیر و معروف وجود ندارد و یا اینكه چنین دعوت‏هایى مؤثّر و كارساز نیست.
امر به معروف ونهى از منكر، به دو صورت انجام مى‏شود:
1- به عنوان وظیفه‏اى عمومى و همگانى كه هركس به مقدار توانایى خود باید به آن اقدام نماید.
2- وظیفه‏اى كه یك گروه سازمان یافته و منسجم آن را به عهده دارد و با قدرت، آن را پى‏مى‏گیرد. چنانكه اگر راننده‏اى در خیابان خلاف كند، هم سایر رانندگان با چراغ و بوق به او اعتراض مى‏كنند و هم پلیس راهنمایى براى برخورد قاطع با متخلّف وارد صحنه مى‏شود.
درباره امربه‏معروف ونهى از منكر، روایات بسیارى آمده كه از نقل آنها صرف‏نظر و به این مقدار بسنده مى‏كنیم كه على علیه السلام فرمود: اگر امر به معروف و نهى از منكر ترك شود، كارهاى نیك و خیر تعطیل و اشرار و بَدان مسلّط مى‏شوند.[130]


130) نهج‏البلاغه، نامه 47.

پيام ها
1- در جامعه اسلامى، باید گروهى بازرس و ناظر كه مورد تأیید نظام هستند، بر رفتارهاى اجتماعى مردم نظارت داشته باشند. «ولتكن منكم امّة»
2- اصلاح جامعه و جلوگیرى از فساد، بدون قدرتِ منسجم و مسئول مشخّص امكان ندارد. «منكم امّة»
3- دعوت‏كننده‏ى به خیر ومعروف باید اسلام‏شناس، مردم‏شناس وشیوه‏شناس باشد. لذا بعضى از امّت این وظیفه را به عهده دارند، نه همه آنها. «منكم‏امّة»
4- دعوت به خیر و امر به معروف و نهى از منكر، باید به صورت دائمى باشد، نه موسمى و موقّتى.[131] «یدعون، یأمرون، ینهون»
5 - امر به معروف، بر نهى از منكر مقدّم است. اگر راه معروف‏ها باز شود، زمینه براى منكر كم مى‏گردد. «یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنكر»
6- كسانى كه براى رشد و اصلاح جامعه دل مى‏سوزانند، رستگاران واقعى هستند وگوشه‏گیرانِ بى‏تفاوت را از این رستگارى سهمى نیست. «اولئك هم‏المفلحون»
7- فلاح و رستگارى، تنها در نجات و رهایى خود خلاصه نمى‏شود، بلكه نجات و رشد دیگران نیز از شرایط فلاح است. «یأمرون، ینهون، اولئك هم المفلحون»


131) فعل مضارع، نشانه‏ى استمرار است.

Copyright 2015 almubin.com